พอเพียงลืมตาตื่นขึ้นมาก็อยู่ในโลกใหม่ที่แปลกไปมาก แต่ลักษณะบรรยากาศแบบนี้ และพื้นเป็นเอนด์สโตนแบบนี้… นี่มันดิเอนด์แบบไม่ใช่เกาะลอยคว้างนี่นา พอเพียงคิด ตรงหน้าเขาคือ… โซเฟีย ธันวา เป้ง ปอนด์ เล็กซ์ ยินนา ริวคิก กวางงากะ เจียระไน ปอย พึกกาจิ และทีโอ้ และทุกคนใส่ชุดเกราะแปลกประหลาดมากแถมตาสีม่วงหมดเลย และคนที่ปรากฏใกล้ ๆ เขาคือ ภัททิต้าเวอร์ชั่นปกตินั่นเอง และตามด้วยเจซซี่ เพทรา…
วันต่อมา… มุมมองของพอเพียง : ผมลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หัวผมมีแต่ภาพของผมเองเวอร์ชั่นตาสีม่วงตามมาหลอกหลอนผมอีก ผมอยากรู้จังว่าผมเวอร์ชั่นตาสีม่วงคิดอะไรอยู่ ภาพอดีตโผล่ขึ้นมาในหัวของผม : ผมฝันร้ายว่ามีพวกปีศาจที่ชั่วร้ายมาล้อมรอบผมเป็นวงกว้าง และต่อหน้าผม คือตัวผมเอง เวอร์ชั่นตาสีม่วงและใส่ชุดเกราะคล้ายกูล‘ดานมากเลย เขายืนดูผม และมือขวาของเขาเสกลูกไฟสีม่วงออกมา “ฉันกำลังจะกลายเป็นนาย” ผมเวอร์ชั่นตาสีม่วงพูด “ฉันจะให้นายไปปกป้องโลกให้ได้ ความหวังทั้งหมดอยู่ที่นาย” “ฉันจะทำยังไงดี” ผมถาม “ใช้พลังนี้” ผมเวอร์ชั่นตาสีม่วงตอบ “นายกำลังติดอยู่ในความฝัน นายต้องตื่นสู่ความเป็นจริง ฉันจะส่งนายกลับไปเอง…
เช้าวันต่อมาพอเพียงเปิดคอม เปิดเว็บไซต์ PorpiangWriter ดูเนื้อเรื่องที่เขาเขียนไว้เยอะแยะมาก เจซซี่ดันมาเห็นโดยบังเอิญ “โอ้ นี่เว็บไซต์ของนายเหรอ” เจซซี่ถาม “ใช่แล้ว นี่คือเว็บไซต์ของฉัน” พอเพียงตอบ “อืม… Everything about Minecraft Story Script is here” เจซซี่อ่านข้อความนั้น เจซซี่เอามือไปจับเมาส์เลื่อนไปที่เมนู Minecraft Story Script มีทั้ง…
และแล้ว VariableDart865 (ซึ่งเขางานแทบจะยุ่งในการปกป้องโลก) เมื่อได้รู้เรื่องนี้จึงพาพอเพียง ภัททิต้า และพวกเจซซี่กลับไปยังหุบเขาแห่งเลือดปีศาจอีกครั้ง คราวนี้ให้แตะน้ำในบ่อทีละคน แตะที่บ่อต้นน้ำยอดเขาสูงสุด เจซซี่แตะบ่อก่อน แล้วสารสีม่วงก็ไหลออกจากมือและไหลไปทั่ว ภัททิต้าจุ่มบ่อตามไป สารสีม่วงแพร่กระจายไปทั่ว พอเพียงจุ่มเป็นคนสุดท้าย สารสีม่วงแพร่ไปหมดและไหลลงมาด้านล่าง ไหลไปทั่วหุบเขาและไหลลงบ่อไปทั่วหุบเขา “มันคงเป็นพลังสีม่วงแล้ว ไม่มีสีเขียวอีกต่อไป” VariableDart865 พูด “แต่ยังไงก็ตามพวกสีเขียวก็ยังอยู่นะ ถ้าพวกนั้นรู้ว่าหุบเขาแห่งเลือดปีศาจเปลี่ยนสีละก็พวกเขาก็เข้ามาโจมตีได้ง่ายนะ” “อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่รู้ตอนนี้นะ” ภัททิต้าพูด พอเพียงพยายามร่ายคาถาสูบเชื้อเพลิงของเวทสีม่วง เขาหันมือไปยังเจซซี่…
ขณะเดียวกันพอเพียงกลับมาที่เซนเตอร์ซิตี้อีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้ตาสีม่วงของเขาส่องแสงแล้ว และกระดูกหอกแหลมยาวติดหลังของพอเพียงก็เผยออกมาแล้ว “ไม่มีอะไรครับ” พอเพียงพูดเมื่อมีชาวบ้านสงสัยกับรูปลักษณ์ของเขา แต่แล้วเขาก็เจอกับฝูงปีศาจของเขาหน้าบ้านสิบยี่สิบคน “นายท่าน พวกเราเป็นลูกน้องของนายท่านแล้ว” กองทัพปีศาจพูด “อะไรกัน พวกนายเป็นใครกันเนี่ย” พอเพียงถาม “พวกเรายินดีที่จะรับใช้นายท่าน” หนึ่งในปีศาจตอบ “ฉันไม่ต้องการพวกนายนะ แล้วทำไมพวกนายถึงมาที่นี่ล่ะ” พอเพียงถาม “พวกเราทราบว่านายท่านผู้ยิ่งใหญ่ที่ตายไปนานได้คืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง” หนึ่งในปีศาจตอบ “ท่านต้องการผู้สืบทอดอำนาจ และคุณก็คือคนคนนั้น” “ฉันเนี่ยนะ” พอเพียงพูด “คุณคือ ผู้ต้องคำท้า (The…
ขณะเดียวกัน เดอะแบล็คก็เตรียมแผนขโมยอินเฟอร์โนรีแอคเตอร์ที่ถูกฝังไว้ในวิหารใต้ดิน ประกอบกับการเตรียมสร้างเอ็นติตี้เอ็กซ์ด้วย และก็นำน้ำยาผสมเลือดปีศาจไปให้เจซซี่ พอเพียง เพทรา ภัททิต้า โอลิเวีย แอ็กเซล และลูคัส เพื่อที่จะได้ให้ทั้งเจ็ดถูกควบคุมจิตใจและมาเป็นทาสรับใช้แก่เดอะแบล็ค แต่กลับไม่รู้ว่ามีมือดีจัดแจงปรุงยาต่อเนื่องให้คนดื่มนั้นมีจิตใจดี และไม่ยอมแพ้ต่อความชั่วร้าย และแอบหนีหายไปแบบเนียน ๆ ด้วยนะ เดอะแบล็คจึงไม่สนใจเรื่องคนที่แอบมาปรุงใหม่ แต่เอายาที่ปรุงเสร็จแล้วมาให้พอเพียง ภัททิต้า และพวกเจซซี่ดื่ม เมื่อมีองค์ประกอบครบแล้ว เดอะแบล็คก็จัดแจงนำยาไปให้พอเพียงกับภัททิต้าดื่มทันที แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาเพิ่งมารู้ คือพอเพียงกับภัททิต้ามารวมตัวกันอีกครั้ง เขาจึงไปปรากฏตัวที่บริเวณที่พอเพียงกับภัททิต้ามาพบกัน…
พอเพียงนำเลือดปีศาจไปศึกษาในห้องทดลอง และก็พบว่ามันมีสารอะไรสักอย่างที่ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้เลย แต่พวกเขายืนยันว่าจะต้องหาสสารที่ตรงกับวิทยาศาสตร์นี้ให้ได้ และบางครั้งเลือดนี้มันอาจจะมีเชื้อปรสิตควบคุมจิตใจ พอเพียงเสียวสันหลังมาก เขากังวลว่าพวกที่เขาไปเจอกันน่ะ มีใครดื่มเลือดปีศาจนั่นไปแล้วมั่ง และไม่รอช้า เขาขออนุญาตคนรอบข้างไปพบกับภัททิต้าและพวกเจซซี่ให้มารวมตัวกันอีกครั้ง “เฮ้ย! พากลับมาเจอกันทำไมเนี่ย” ภัททิต้าร้อง “นายดื่มเลือดนั้นไปรึเปล่า” พอเพียงถาม “ฉันยังไม่ได้ดื่มมันเลยนะ” ภัททิต้าตอบ “ทำอย่างกับฉันเป็นเด็กไร้เดียงสาว่างั้นเถอะ” “พวกเราก็ยังไม่ได้ดื่มเลย” เจซซี่พูด “นายรู้อะไรเกี่ยวกับยาล่ะที่นายพาพวกเรามาที่นี่” “มันมีสารเคมี หรือไม่ก็เซลล์ปรสิตที่สามารถควบคุมจิตใจของเราได้ แต่สัญชาตญาณของฉันรู้ว่าถ้าเกิดเราอยู่กับพลังแห่งความมืดมานาน มันจะไม่ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดทรมานเลยสักนิด ฉันอยากรู้จักถ้าฉันดื่มเข้าไปมันจะเป็นยังไงบ้าง”…
ขณะเดียวกันอีกครั้ง พอเพียงได้ไปคุยกับผู้พันแบร์ดอล์ฟที่ขอบคุณหลังจากเอาอาวุธที่โดนขโมยไปกลับคืนมาได้สำเร็จ แต่ผู้พันมีงานใหม่ให้พอเพียงทำอีกแล้ว นั่นคือไปสำรวจหุบเขาแห่งเวทปีศาจ ที่มันมีน้ำสีเขียว หรือที่เขาเรียกกันว่า มันคือ “เลือดปีศาจ” ใครดื่มลงไปละก็ โดนคำสาปจากน้ำเลือดนี้เล่นงานแน่ และครั้งนี้ทำให้เขาต้องหันมาใช้ความมืดอีกครั้งหนึ่ง… เฮ้อ… พอเพียงถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย จะให้ฉันกลับไปใช้พลังมืดสีม่วงเนี่ยนะ ไม่ได้หรอกน่า… (ใจเย็น ๆ เดี๋ยวก็มีตัวละครภัททิต้าออกมาแล้วน่า นี่ผมเน้นไปที่ตัวละครพอเพียงเป็นหลักนะ) พอเพียงจึงไปที่หุบเขานั่นพร้อมกับศึกษาน้ำเลือดสีเขียว ๆ ที่ให้พลังมืดสีเขียวเหมือนกันด้วย เมื่อมาถึงหุบเขาแห่งเวทปีศาจ เขาก็ได้พบกับสิ่งที่น่ากลัวเป็นพิเศษนั่นก็คือ มนุษย์บางคนมาป้วนเปี้ยนที่นี่ด้วย…
ในขณะเดียวกัน ปีศาจกาน่อน ปีศาจหมูป่าที่ชั่วร้าย หรือที่รู้จักในร่างมนุษย์ว่า กาน่อนนดอร์ฟ เปลี่ยนเป้าหมายจากการโจมตีไฮรูลมาโจมตีเมืองอัพไรซิ่งซิตี้แทน แต่ทว่าการป้องกันของอัพไรซิ่งซิตี้หนาแน่นมาก จึงตั้งฐานทัพให้ไกลพอที่จะไม่ทำให้พวกอัพไรซิ่งจับได้ แต่ก็ต้องรอเวลาในการโจมตีอยู่ดี แต่เมื่อกาน่อนดอร์ฟได้ยินเรื่องตำนานของเกเวอร์รัส จอมมารชั่วร้ายที่เคยต่อสู้กับพวกมนุษย์ และมีความรุ่งเรืองอยู่พักใหญ่แต่กลับโดนอลันพิชิตได้เสียก่อนเลยโดนฝังอยู่ในถ้ำ กาน่อนดอร์ฟไม่รอช้าจึงเข้าไปในถ้ำที่ฝังเกเวอร์รัสไว้ทันที เมื่อมาถึงแล้ว กาน่อนดอร์ฟได้จุดทอร์ชเดินไปตามเส้นทางที่มืดสนิท และในเวลาไม่กี่ชั่วโมงต่อมา เขาก็เจอคริสตัลที่ผนึกร่างเกเวอร์รัสไว้ภายใน เขาจึงชักดาบขึ้นมา และตรงไปฟาดคริสตัลนั้น (จอดับไปครู่หนึ่ง มีแต่เสียงระเบิดและเสียงแตกหักของคริสตัลนั้น) เกเวอร์รัสยืนอยู่ในซากคริสตัลที่ผนึกเขาไว้ “ใครเป็นคนปล่อยฉันออกมา” เขาพูดขึ้น “ฉันเอง”…
ณ เซนเตอร์ซิตี้ 2020 เป็นเมืองแห่งอนาคตที่มีการเดินทางไปไหนมาไหนมากมาย มีเมืองใหม่ ๆ เกิดขึ้นทุกวัน “สวัสดีครับ ผมชื่อว่าพอเพียง หรือที่รู้จักกันในนาม พอเพียงนักประพันธ์” เสียงพอเพียงวอยซ์โอเวอร์ พอเพียงเดินทางมากับโซเฟีย เพื่อที่จะบอกลาให้โซเฟียไปทำธุระ “นี่คือแฟนสาวผมครับ โซเฟีย” เสียงพอเพียงวอยซ์โอเวอร์ “ธันวา เป้ง ปอนด์ และเล็กซ์ ต่างก็แยกย้ายกันไปหมดแล้ว แต่พวกเขาสัญญาว่าจะกลับมาถ้าเกิดพวกเขาต้องการ” โซเฟียพูด “ฉันก็เช่นกัน…