สุดท้ายพอเพียง ภัททิต้า เจซซี่ แซนดิส แมจิค และแซมก็มาถึงที่มูกซิตี้ พวกเขาเร่งรุดไปหาพวกโมแจง และข้างหน้านั่นคนที่อยู่ต้อนรับคือสตีฟกับอเล็กซ์ “พวกเราในโมแจงรู้หมดแล้วล่ะ พวกนายไม่ต้องเล่าซ้ำอีกก็ได้” สตีฟพูด “โมแจงกำลังไปร่วมมือกับสภาผู้สร้างโลกเพื่อหาทางกำจัดเจ้าพวกปีศาจอยู่ แต่เราไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง” อเล็กซ์พูด “แล้วยังไงเหรอครับ” ภัททิต้าพูด “เอาล่ะเอาล่ะ” อเล็กซ์บอก “ในฐานะที่พวกเธอยังไม่รู้ พวกเราจะต้องต่อสู้กับพวกปีศาจเหล่านี้ไปอีกเยอะเลยทีเดียว” “ทุกคนโปรดทราบ” เสียงลีเดีย วินเทอร์ หนึ่งในสมาชิกโมแจงประกาศ “พวกเรากำลังจะเดินทางไปยังเอเธอร์เพื่อนำมงกุฎที่เราเคยใช้เมื่อสี่ปีก่อนแล้ว”…
เป้ง ปอนด์ กวางงากะ เจียระไน และปอย หนีออกจากเนเธอร์ได้แล้วก็เดินทางต่อไป แต่ดันต้องมาปีนป่ายกลางหุบเขาอีกแน่ะ ทางเดินกลางเขาค่อนข้างแคบ ไม่อยากให้ใครพลัดตกไปเลย เมื่อทางเดินกลางเขาเริ่มกว้างขึ้น พวกเขาทั้งหมดจึงรีบรุดไปดูทิวทัศน์อันสวยงาม ซึ่งมันก็สวยงามจริง ๆ นะ ธรรมชาติที่สงบสุข (ถ้าเกิดไม่มีกองทัพปีศาจจากที่ไหนมาบุกซะก่อนนะ) และก็ยังมีภูเขาไฟที่ส่งเมฆอันมืดครึ้มสู่ฟ้า ไม่นานก็ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นมาแต่ไกล ปอนด์ผู้ซึ่งประสามสัมผัสทั้งห้าและสัมผัสทางจิตวิญญาณไวมาก (ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ดีสำหรับผู้เป็นชาแมน) ค้นหาที่มาของเสียงระเบิด และไล่ถองทุก ๆ คนให้มาดูที่จุดที่เขาชี้ไป ซึ่งไม่มีอะไรจนกระทั่งเสาอินเฟอร์โนเนเธอร์สไปร์ผุดขึ้น…
ขณะเดียวกันกลับมาที่พอเพียง ภัททิต้า และเจซซี่ซึ่งอยู่กับแซนดิส แซม และแมจิค ดันกลับเข้ามาอยู่ในหุบเขาน้ำเฟลอีกครั้ง (กลับมาทำไมเนี่ย) คราวนี้ภัททิต้ารบเร้าให้พอเพียงไปดูบ่อน้ำสีเขียวกันสองคนโดยไม่สนใจพวกที่เหลือ “นี่สินะ น้ำเฟล” พอเพียงคิด และหยิบขวดน้ำขึ้นมาตัก ภัททิต้าตักน้ำเฟลมั่ง “ฉันอยากรู้จังถ้าดื่มไปแล้วมันจะเป็นยังไง” ภัททิต้าพูด “มีแต่คนกล้าเสี่ยงเท่านั้นละที่จะรู้” พอเพียงตอบ “และจะรู้ได้ต่อเมื่อมันเกิดขึ้นไปเรียบร้อยแล้วเท่านั้น ฉันไม่แนะนำให้เสี่ยงเลยนะ” “เอาน่า” ภัททิต้าพูด “เอาล่ะ มาดื่มพร้อมกันเลยนะ” พอเพียงถอนหายใจด้วยความกังวล จากนั้นทั้งคู่ก็กระดกขวดดื่มจนหมด…
ทางด้านธันวาและริวคิก “นี่ฉันต้องมาอดเล่นดนตรีเพราะแบบนี้อีกแล้วเรอะเนี่ย” ริวคิกถาม “เอาน่า อย่างน้อยฉันก็จะได้ฝึกฝีมือการต่อสู้ไปด้วยในตัว” ธันวาพูด “ไม่ใช่นะ คืออย่างน้อยฉันจะได้เปิดเพลงฟังไปด้วยนะ” ริวคิกพูด ธันวาไม่ตอบแต่จ้องปราสาทอันตรายแห่งหนึ่งซึ่งไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน “น้อง ๆ คุยอะไรกันอยู่” เสียงลูคัสดังขึ้นและเขาก็เดินตามริวคิกและธันวาทัน “คุณลูคัส” ธันวาพูด และชี้ไปที่ปราสาทที่เห็น “มันมาที่นี่ได้ยังไงกันนะ” ลูคัสพูด “เอาล่ะ เข้าไปสำรวจข้างในกันเถอะ” เมื่อธันวา ริวคิก ลูคัสได้เดินทางมาถึงจุดที่พวกเทรซัสสอดแนมอยู่แล้ว ภาพแรกที่ทั้งสามเจอก็คือ…
ตัดฉากกลับมาที่โซเฟียที่อยู่ในถ้ำและแบกร่างยินนาที่ยังหมดสติไปด้วย พอจะออกจากปากถ้ำเธอก็วางยินนาลง “เป็นไงบ้างยินนา” โซเฟียพูดกับยินนา “ได้โปรดเถอะ ฟื้นสักทีสิ” เธอถอนหายใจด้วยความไม่สบายใจ “โซเฟีย เป็นยังไงมั่ง” เสียงเพทราดังขึ้นจากข้างหลังโซเฟีย “ยังเลยค่ะ ยินนายัง…” โซเฟียตอบ “อืม” เพทราก้มตัวลงมาดูยินนา “นางไม่ตื่นหรอก” เสียงผู้ชายจากที่ไหนสักแห่งดังขึ้น และต้นเสียงก็คือเอลฟ์หนุ่มนั่นเอง สองสาวสะดุ้งโหยง “โอ้ ตกใจหมดเลย คุณคะ ช่วยยินนาที” โซเฟียร้อง “อันนี้ข้าช่วยได้อยู่แล้ว…
ต่อมาไม่นานหลังจากนั้น เจซซี่ก็นำทางพอเพียงและภัททิต้าไปยังมูกซิตี้ แต่บังเอิญดันไปเจอแซนดิส แซม และแมจิค “ขอโทษทีภัททิต้า พอเพียง เจซซี่ พวกเราเองก็หนีจากพวกตาเขียว ๆ นี่เหมือนกัน” แซนดิสพูด “แล้วยังไงล่ะครับ” เจซซี่พูด “พวกนั้นโดนเฟลครอบงำนะครับ” “อ๋อ เรื่องนั้นก็ไม่ต้องห่วงหรอก แต่ว่าจริง ๆ แล้วฉันเองก็อยากไปมูกซิตี้นะ ฉันจะไปขอความช่วยเหลือจากพวกเขา” แซนดิสพูด “คือพวกเราก็อยากไปเหมือนกันนะครับ” พอเพียงพูด “แต่มันติดอยู่ที่ว่ามัน…
บรรยากาศโดยรวมกลายเป็นสีเขียวเมื่อเบิร์นนิ่งลีเจี้ยนเข้ามาบุกโจมตี พอเพียงหนีให้ไกลจากที่เกิดเหตุมากที่สุดเท่าที่จะทำได้จากนั้นจึงพักหอบ “เอาล่ะทุกคนมากันรึยังเนี่ย” พอเพียงพูด คนที่มามีแต่ โซเฟีย ธันวา ริวคิก ทีโอ้ และยินนา ซึ่งเธอเองยังไม่ได้สติ “เอาล่ะมาได้แค่นี้ก็ดีแล้วล่ะ ว่าแต่ จะทำยังไงกับที่เหลือดี” พอเพียงถาม “จะให้ทำยังไงเรอะ? ก็หนีไง!” ธันวาตอบ “แล้วยินนาล่ะ” ภัททิต้าถาม “ฉันช่วยแบกเอง” ธันวาตอบและรับร่างยินนาไปแบก ขณะเดียวกันพวกผู้คุ้มกันก็มาโจมตีพวกเบิร์นนิ่งลีเจี้ยนแล้ว เบิร์นนิ่งลีเจี้ยนตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาข้างหลังภัททิต้า ยกขวานขึ้นมาฟาด…
ทว่าข่าวร้ายมาเยือนแบบเผาขนเมื่อได้ข่าวมาว่าเซารอนรู้ตำแหน่งของเนเธอร์รีแอคเตอร์และอินเฟอร์โนรีแอคเตอร์แล้ว และซาเกราสก็รู้เช่นกันโดยได้ข่าวมาจากคิล‘เจเดน แดรไนเอเรดาร์ตัวการ (Eredar Draenei) ซึ่งรู้มาจากกูล‘ดานที่แจ้งหลังจากไปสืบหาที่ซ่อนของรีแอคเตอร์ทั้งสองอีกที และที่ร้ายกว่าเดิมก็คือ เดอะแบล็ค และสี่ปีศาจได้ล่วงรู้เรื่องแหวนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว งานเข้าทั้งพอเพียงทั้งภัททิต้าทั้งเจซซี่ต้องปกป้องแหวนให้ได้ ต่อมามีการประกาศจัดงาน Minetai : The Minecraft Creative Battle Show Festival by Beartai ซึ่งเป็นหนึ่งในงาน Official Minecraft Community…
ขณะเดียวกัน พอเพียงกับภัททิต้าก็ได้รู้จักกันและได้เล่าเรื่องของแต่ละคนให้ฟัง เมื่อเล่าจบแล้ว ก็มีเสียงคนเรียกพอเพียงกับภัททิต้าให้พาพรรคพวกกลับไปเจออีกครั้ง และเจอกับสตีฟ อเล็กซ์ นอช ฮีโร่บรายน์ (มากันหมดเลย) ก็มาพร้อมกับเจซซี่ เพทรา ลูคัส แอ็กเซล โอลิเวีย และแน่นอน ไอวอร์ เพื่อมาหาพอเพียงและภัททิต้า และก็ตามเคย แมจิค แซม และแซนดิสก็มาด้วย “ระวังให้ดีนะ ให้เกียรติพวกเจซซี่หน่อย พวกนายเป็นรุ่นน้องพวกเขา” แซมพูด…
ขณะเดียวกัน เจซซี่สังเกตถึงหุบเขาประหลาดที่อยู่ไกลจากเมืองของเขาอยู่พอสมควร แต่มันดันมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เขาจึงเข้าไปสำรวจดูก็พบว่าสิ่งแรกที่ได้พบคือศพคนตาย ที่ตายผิดธรรมชาติมาก ผิวของคนคนนั้นขาวซีดจนเหมือนกับกระดาษ เมื่อเขาสำรวจดูในปากก็พบกับละอองสีเขียวพุ่งออกมาจากปาก พลังอะไรเนี่ย เจซซี่คิด และอีกภาพที่ปรากฏคือซากปีศาจที่ตายและมีเลือดสีเขียวเจิ่งนองออกมาเต็มพื้น เป็นภาพที่ยากจะหาดูได้ เขานั่งพินิจพิจารณาเลือดสีเขียวนั้น เขาสันนิจฐานได้ว่าเลือดนั่นก็คงจะเป็นเลือดที่มีเวทมนตร์ แต่เป็นเวทมนตร์ชั่วร้ายแน่ ๆ เจซซี่เดินสำรวจเข้าไปลึกอีกก็เจอกับบ่อน้ำใหญ่และมีน้ำตก (แน่ละว่าต้องเป็นน้ำสีเขียว) เขาเอะใจว่าสีเลือดที่นี่ทำให้เขานึกถึงยาพอยซัน แต่อย่างไรก็ตาม เจซซี่หยิบขวดน้ำของเขามาตักน้ำ และยกขึ้นมาดมกลิ่น เขาไม่ชอบกลิ่นของน้ำนี้เลย และเขาก็คิดว่าใคร ๆ ก็คงไม่ชอบกลิ่นนี้เช่นกัน…