ตอนที่หนึ่ง : เรื่องลึกลับในคฤหาสน์ร้าง
แดน (DanTDM) ลิซ (LDShadowLady) สเตซี่ (StacyPlay) สแตมปี้ (StampyCat) กัปตันสปาร์คเคิ่ลซ์ (CaptanSpackleZ) มารวมตัวกันอีกรอบเพื่อค้นหาฆาตกรที่ฆ่าคนในคฤหาสน์ดอกเข็มหนึ่งซึ่งถูกทิ้งร้างเพราะมีผีเด็กหญิงคนหนึ่งมาหลอกหลอน และคาดว่าผีเด็กหญิงคนนั้นคือคนเดียวกับที่ถูกฆ่ายกครัว
“มันน่าจะต้องมีอะไรแปลก ๆ แล้วละ” แดนพูด
“อย่าเพิ่งด่วนสรุปสิ! ฉันกลัว!” สแตมปี้ร้อง
“สปาร์คเคิ่ลซ์ทำอะไรสักอย่างสิ” ลิซบอก
“ความจริงแล้ว” กัปตันสปาร์คเคิ่ลซ์ออกตัว “ฉันให้พวกเจซซี่บุกไปยังคฤหาสน์แล้ว แต่กลับกลายเป็นเรื่องที่ฉันจะเล่าให้ทุกคนฟังในเร็ว ๆ นี้ ซึ่งไม่น่าจะเกิดขึ้นได้จริง ๆ หรอก และฉันได้ยินมาว่าเด็กผู้หญิงที่มาที่คฤหาสน์นี้แต่ละเคสโดนผีเด็กหญิงเหยื่อฆาตกรรมยกครัวนี่ละเข้าสิงแล้วก็บอกเล่าอะไรได้เยอะแยะ และแต่ละเคสก็โดนมาแล้ว แต่เคสนี้ฉันบอกไอวอร์ (Ivor) กับฮาร์เปอร์ (Harper) ให้ส่งเจซซี่ (Jesse) กับเพทรา (Petra) ไปยังคฤหาสน์ที่เกิดเหตุ แล้ว…”
ภาพแฟลชไลท์ปรากฏขึ้น เจซซี่กับเพทราเข้าไปในคฤหาสน์ด้วยประตูขนาดใหญ่ มีแสงจากเทียนและหลอดไฟ รวมถึงเตา
“แล้วเธอจะทำยังไง” เพทราพูด “ฉันกลัวนะ กลัวนิดหน่อย”
“ผู้หญิงก็งี้ละ กลัวตลอด” เจซซี่บอกติดตลก
แต่ทันใดนั้นประตูก็ปิดแรงมาก และไฟทั้งหมดก็ดับสนิท
“เอาแล้วไง มันเล่นเราแล้ว” เจซซี่พูด “เฮ้! ใครน่ะ! ได้โปรดเผยตัวตนออกมาหน่อย! เราไม่อยากจะทำร้ายใครหรอก!“
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงผู้หญิงใส ๆ ดังขึ้น
“โอ้ พี่ ๆ มาแล้วเหรอ หนูกำลังต้องการพอดี”
แล้วทันใดนั้นก็มีอะไรพุ่งลงมากระทบที่เพทรา แล้วเธอก็ล้มลง
“เพทรา!” เจซซี่ร้อง
“ฉันไม่เป็นไรหรอก เมื่อกี๊มันอะไรกัน” เพทราพูด
“อ๋อ หนูอยากจะเข้าสิงพี่ เพราะว่าหนูอยากจะบอกพวกพี่มานานแล้ว ว่าแต่พวกพี่ชื่ออะไรเหรอ” วิญญาณเด็กหญิงถาม (เสียงนั้นดังก้องมากแม้เจ้าตัวจะอยู่ในร่างเพทราก็ตาม)
“พี่ชื่อว่าเจซซี่ ส่วนที่หนูสิงไปน่ะ เพทรา” เจซซี่แนะนำตัว
“อ๋อยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” วิญญาณเด็กหญิงพูด “ว่าแต่พี่มาที่นี่ได้ยังไงคะ”
“คือพอดีว่าพี่จะมาค้นหาความจริงเรื่องที่นี่น่ะ” เพทราบอก “จะมาค้นหาว่าใครคือฆาตกรน่ะ แต่หนูมาสิงพี่แบบนี้จะไปสืบได้ยังไงเพราะว่าหนูเอาแต่กวนพี่ตลอดเลยเนี่ย เอาเป็นว่าเดี๋ยวไปที่เมืองของพี่แล้วกันนะ”
“ได้ค่ะพี่ แต่พี่สัญญานะว่าจะต้องให้หนูเล่าเรื่องทั้งหมด” วิญญาณเด็กหญิงพูด
สิ้นสุดภาพแฟลชไลท์
“แม่เจ้า!” สแตมปี้ร้อง “ฉันกลัวจะแย่อยู่แล้วเนี่ย!“
“ไม่ต้องห่วงหรอก” แดนบอก “ฉันคิดว่าน่าจะมีทางช่วยเหลือได้ ฉันรู้จักคนคนหนึ่งที่ได้ยินมาว่าเป็นรุ่นน้องของพวกเจซซี่ตั้งหนึ่งปี ดูเผิน ๆ อาจจะซื่อบื้อหน่อย แต่ฉันคิดว่ามันดีทีเดียว เขาชื่อว่าภัททิต้า (Pattita)”
“ภัททิต้าเหรอ” กัปตันสปาร์คเคิ่ลซ์ถาม
“ถูกต้อง” แดนตอบ “ฉันคิดว่าเขาน่าจะให้คำตอบได้”