ตอนที่สิบสอง : ไปช่วยเอ็ดมันด์กันเถอะ!
กลับมาหาเอ็ดมันด์ดีกว่าเผื่อใครอยากรู้ว่าแล้วเอ็ดมันด์เป็นไงบ้าง
“ไม่มีประโยชน์แล้วพะยะค่ะท่านราชินี ป่านนี้พวกนั้นคงไปถึงโต๊ะหินกันแล้ว” คนแคระพูด
“บางทีหมาป่าอาจดมกลิ่นตามมาส่งข่าวให้เราก็ได้” นางแม่มดจาดิสบอก
“ถ้าอย่างนั้นคงจะไม่ใช่ข่าวดีสำหรับเรา” คนแคระพูด
“บัลลังก์ทั้งสี่ ณ แคร์พาราเวล… ถ้าหากมีผู้นั่งเพียงสามคนเล่า ก็จะไม่ตรงตามที่คำพยากรณ์กำหนดไว้” นางแม่มดจาดิสพูด
“มันจะสำคัญอย่างไรเล่าถ้าแม้ ‘เขา‘ มาอยู่ที่นี่แล้ว” คนแคระถาม (ไอ้ ‘เขา‘ ที่ว่าก็คือราชสีห์แอสลานนั่นเอง ตอนนี้ก็ยังไม่กล้าเอื่ยชื่อต่อหน้าแม่มดเลยนะ)
“ถึงจะมาก็อยู่ไม่นาน พอมันไม่อยู่ อีกสามคนนั้นและอีกยี่สิบเอ็ดคนก็เสร็จพวกเรา” นางแม่มดจาดิสบอก
“แต่มันจะดีกว่าไม่ใช่หรือพะยะค่ะถ้าเราจะเอาคนที่สี่ไว้ต่อรองกับเขา” คนแคระถามและเขี่ยเอ็ดมันด์ที่นอนคว่ำอยู่
“ดีกับผีละสิ…เอาไว้ให้พวกนั้นมาแย่งตัวไปต่างหากเล่า!” นางแม่มดประชด
“ถ้าเช่นนั้นเราก็ควรสิ่งที่เราต้องทำทันที” คนแคระพูด
“ข้าน่ะอยากจะทำที่โต๊ะหิน เป็นที่เหมะที่สุด เป็นสถานที่สำหรับงานเช่นนี้มาก่อน” – นางแม่มดจาดิส
“คงอีกนานละพะยะค่ะกว่าที่โต๊ะหินจะได้ใช้งานตามที่ควรของมัน” – คนแคระ
“จริง เอาล่ะ ข้าจะเริ่มละนะ” – นางแม่มดจาดิส
งานเข้าแล้วสิ จากบทสนทนาระหว่างจาดิสกับคนแคระคงจะรู้ว่าจาดิสคงจะนำเอ็ดมันด์มาบูชายัญในถ้ำแหงม ๆ เลย
แต่แล้วหมาป่าตัวหนึ่งมาร้องบอกข่าว
“ข้าพบเห็นพวกนั้นแล้ว! พวกนั้นอยู่ที่โต๊ะหินทั้งหมดพร้อมกับ ‘เขา‘ เขาสังหารเจ้านายข้า สังหารมอกริมเจ้านายของข้าไปแล้ว! ข้าซ่อนอยู่ในพุ่มไม้และเห็นทุกอย่าง บุตรแห่งอดัมสี่คนเป็นผู้พิฆาต หนีเถอะ! หนี! หนี!“
“ไม่ต้องหนี ไม่ต้องหนีเลย” นางแม่มดบอก “ไปเร็ว ไปตามพวกพ้องของพวกเรามาหาข้าที่นี่ เร็วที่สุด เรียกระดมพวกยักษ์ใหญ่ พวกมนุษย์หมาป่า และนางไม้ที่เป็นฝ่ายเรา เรียกพวกผีกินศพ พวกบ็อกเกิล พวกยักษ์กินคน พวกมิโนทอร์ พวกอำมหิต แม่มด พวกผี และคนจากดินแดนเห็ดพิษโทดสตูล (อะไรจะเยอะขนาดนี้เนี่ย) เราจะสู้! ดูสิ! คฑาของข้ายังมีอยู่ไม่ใช่รึ! พวกมันจะกลายเป็นหินเมื่อเข้ามาใกล้ ไปเร็วเข้า! ข้ายังมีเรื่องอีกเล็กน้องที่ต้องทำให้เสร็จ ระหว่างที่เจ้าไปตามพวกเรามา”
หมาป่าคำนับและออกไปจากถ้ำทันที
หารู้ไม่ว่าพวกเอ็นติตี้ 303 พวกเดอะแบล็ค และพวกเกเวอร์รัสกำลังจะมาที่นี่เช่นกัน
“เอาล่ะ เราไม่มีโต๊ะจะใช้ — เอ๊ะ! ใช้ต้นไม้แทนก็แล้วกัน” นางแม่มดจาดิสบอก
คนแคระดึงเอ็ดมันด์มายืนแล้วก็จับพิงต้นไม้ จากนั้นก็มัดเชือกเอ็ดมันด์แบบแน่นสุด ๆ เลย
“เตรียมเชลยสำหรับพิธี” นางแม่มดสั่ง
คนแคระเปิดคอเอ็ดมันด์ให้กว้างขึ้นรอการบูชายัญ ขณะที่นางแม่มดจาดิสกำลังลับมีดอยู่
แต่แล้วถ้าเกิดคุณยังรู้ว่าพวกเอ็นติตี้ 303 พวกเดอะแบล็ค และพวกเกเวอร์รัสกำลังมาที่นี่ ก็แปลว่าคราวนี้พวกเอ็นติตี้ 303 มาถึงก่อนใครเพื่อน
“จ๊ะเอ๋” เอ็นติตี้ 303 เดรดลอร์ด และนูลทัก จากนั้นก็เกิดการตะลุมบอนทันที
จาดิสสู้กับเอ็นติตี้ 303 ส่วนนูลกับเดรดลอร์ดสู้กับคนแคระ พวกที่เหลือคือตะลุมบอนกับพวกกองหนุนของจาดิสเลย
ผลก็คือจาดิสเป็นฝ่ายเพลี่งพล้ำแล้ว ไม้กายสิทธิ์ของจาดิสไม่สามารถทำให้เอ็นติตี้ 303 กลายเป็นหินได้เลย แต่ขณะนั้นเองกองทัพของเดอะแบล็คก็โผล่มา
“ยินดีต้อนรับสู่เกมของฉัน” เดอะแบล็คพูดและเริ่มตะลุมบอนกับจาดิสและเอ็นติตี้ 303 อีก
เดอะแบล็คเริ่มได้เปรียบในเกมมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งเกเวอร์รัสโผล่มา
“สวัสดีเจ้าพวกคนนอก ข้า เกเวอร์รัส มาถึงที่นี่แล้ว” เกเวอร์รัสบอก และก็เข้าไปตะลุมบอนกับพวกที่เหลือทันที
กองทัพจากทั้งสี่ฝ่ายเข้าต่อสู้กันเองโดยไม่มีใครสนใจเอ็ดมันด์เลยแม้แต่นิดเดียวว่าเขาจะโดนลูกหลงหรือไม่ และตอนนี้เกเวอร์รัสเองเริ่มได้เปรียบแทนแล้วจนกระทั่งกองทัพสิงสาราสัตว์จากแอสลานและกองหนุนจากโมแจงมาช่วยทันที
คนนำทัพคือ ธันวา ริวคิก และลูคัส พวกเขาสามคนไปสู้กับจาดิส เอ็นติตี้ 303 เดอะแบล็ค และเกเวอร์รัสทันที และขับไล่จนสี่วายร้ายหนีไป
ลูคัสใช้ดาบของเขาตัดเชือกที่มัดเอ็ดมันด์จนขาด
“ไม่ต้องห่วงนะ” ริวคิกพูดและพยุงตัวเอ็ดมันด์ “ฉัน ธันวา และคุณลูคัสมาช่วยนายแล้ว นายจะต้องไม่เป็นอะไร”
“วางลงก่อน ให้นอนราบ รินเหล้าองุ่นให้สักหน่อย” ม้าตัวหนึ่งบอกริวคิก
ลูคัสหันไปส่งขวดน้ำให้ม้าเติมเหล้าองุ่น
“ดื่มนี่เสีย ค่อย ๆ ดื่ม ประเดี๋ยวก็รู้สึกดีขึ้นเองละ” ม้าตัวนั้นยกขวดให้เอ็ดมันด์ดื่ม
จากนั้นทุกตัวทั้งม้า วัว นก ก็คุยกับธันวา ริวคิก และลูคัส
“ใครจับนางแม่มด เกเวอร์รัส เดอะแบล็ค และเอ็นติตี้ 303 ได้หรือเปล่า”
“ผมไม่รู้ ผมช่วยคุณลูคัสกับริวคิกไล่พวกสมุนแล้วพวกผมก็มาสู้กับพวกเจ้าตัวทันทีเลยครับ” ธันวาบอก
“ใช่ จากนั้นพวกเขามาเล่นงานพวกผม แล้วผมก็หาจังหวะลอบโจมตีด้านหลังเลยครับ” ริวคิกพูด
“อ้าว! ฉันนึกว่าได้ตัวพวกเขาแล้ว”
“พวกเขาหายไปไหนก็ไมรู้ ไม่เห็นอีกเลยหลังจากที่ฉันตบมีดหลุดจากมือนาง ฉันตามไปเล่นงานคนแคระ”
“เฮ้ ครั้งสุดท้ายที่พวกเราเจอคือพวกเขามาสู้กับผม ธันวา และริวคิกไม่ใช่เหรอครับ” ลูคัสถาม “แล้วจากนั้นเจ้าพวกนั้นก็ยอมแพ้หนีไปเลยน่ะครับ”
“เออใช่สิ งั้นแปลว่านางแม่มด เกเวอร์รัส เดอะแบล็ค และพวกเอ็นติตี้ 303 หนีไปแล้วหรือ”
“คนเดียวจะให้ทำหลายอย่างในเวลาเดียวกันได้ยังไง…เอ๊ะ! นั่นอะไร — โถ่ ตอไม้นั่นเอง”
สุดท้ายพวกสิงสาราสัตว์ก็ต้องพาเอ็ดมันด์กลับบ้าน แต่เหมือนกับว่าพวกแม่มดยังไม่หายไป นางแม่มดจาดิสเสกตัวเองให้เป็นก้อนหิน และเสกคนแคระให้เป็นตอไม้ ส่วนพวกเกเวอร์รัส เดอะแบล็ค เอ็นติตี้ 303 นูล และเดรดลอร์ด ทำให้ตัวเองล่องหนด้วยยาอินวิสซิบิลิตี้ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปตามฐานทัพของตัวเอง