ตอนที่สิบสาม : สามสาวนักขุดเหมือง สองหนุ่มนักปรุงยา และหนึ่งหมาป่าพลังวิเศษ สอดแนมแผนการ
ตัดฉากกลับมาที่โซเฟียที่อยู่ในถ้ำและแบกร่างยินนาที่ยังหมดสติไปด้วย พอจะออกจากปากถ้ำเธอก็วางยินนาลง
“เป็นไงบ้างยินนา” โซเฟียพูดกับยินนา “ได้โปรดเถอะ ฟื้นสักทีสิ”
เธอถอนหายใจด้วยความไม่สบายใจ
“โซเฟีย เป็นยังไงมั่ง” เสียงเพทราดังขึ้นจากข้างหลังโซเฟีย
“ยังเลยค่ะ ยินนายัง…” โซเฟียตอบ
“อืม” เพทราก้มตัวลงมาดูยินนา
“นางไม่ตื่นหรอก” เสียงผู้ชายจากที่ไหนสักแห่งดังขึ้น และต้นเสียงก็คือเอลฟ์หนุ่มนั่นเอง
สองสาวสะดุ้งโหยง
“โอ้ ตกใจหมดเลย คุณคะ ช่วยยินนาที” โซเฟียร้อง
“อันนี้ข้าช่วยได้อยู่แล้ว ข้าคือชาแมนของหมู่บ้านเรา” เอลฟ์หนุ่มพูด “มาที่บ้านของข้าสิ”
ต่อมาเมื่อชาแมนเอลฟ์หนุ่มพาสามสาวมาถึงบ้านแล้ว
“นางโดนพลังไม่ทราบที่มาจากเจ้าแฮกเกอร์ร้าย แต่มันไม่รุนแรงเกินกว่าที่ข้าจะช่วยได้หรอกนะ เอาล่ะ ข้าจะนำยาฮีลลิ่งมาให้ดื่มดูละกัน”ชาแมนเอลฟ์หนุ่มพูด และหยิบขวดยาฮีลลิ่งสามขวดขึ้นมา
ชาแมนเอลฟ์หนุ่มนำยาฮีลลิ่งมาให้เพทรา โซเฟีย และยินนาดื่มคนละขวด โซเฟียกับเพทราสดชื่นขึ้นมากเหมือนกับได้ยานี้สมานแผล
ส่วนยินนา
เธอสะดุ้งตื่นเมื่อยาฮีลลิ่งลงท้อง เธอหายใจแรงครู่หนึ่ง มองไปรอบ ๆ บ้านของชาแมนเอลฟ์หนุ่ม แล้วก็มองมาทางเขาที ทางโซเฟียที ทางเพทราที
“พวกเราอยู่ที่ไหนกันเนี่ย” ยินนาถาม
“บ้านของคุณเอลฟ์หนุ่มน่ะ” โซเฟียตอบ
“ดีแล้วล่ะที่เธอไม่เป็นอะไร” เพทราเอ่ย
“เจ้าฟื้นขึ้นมาแล้วสินะ” ชาแมนเอลฟ์หนุ่มพูด “เอาล่ะ ตอนนี้ข้าสัมผัสได้ว่ามีฐานทัพหนึ่งตั้งอยู่ใกล้ ๆ หมู่บ้านของเรา และเราได้พบว่าแถว ๆ นั้นกำลังส่งกองทัพเบิร์นนิ่งลีเจี้ยนชุดต่อไปมาโจมตี แต่โชคดีที่ก่อนที่พวกเจ้าจะมา ข้าได้มาพบคนของพวกเจ้าอีกด้วย”
ที่ชาแมนเอลฟ์หนุ่มพูดนั้น ก็คือพึกกาจิ ทีโอ้ และเล็กซ์นั่นเอง พวกเขาลงมาพบกับสามสาวทันที
และแล้วทั้งหมดก็อยากรู้ว่าชาแมนเอลฟ์หนุ่มที่ช่วยไว้ชื่ออะไร
“ข้าน่ะเรอะ ข้าชื่อ เทรซัส (Tresus)” เอลฟ์หนุ่มแนะนำตัว “ยินดีที่ได้รู้จักพวกเจ้าทั้งสองนะ ข้ารู้จักชื่อพวกเจ้ามานานแล้ว”
“ครับ” เล็กซ์พูด
“ค่ะ” โซเฟียพูด
“เอาล่ะ ทีนี้พวกเจ้าสองคน เดี่ยวข้าจะไปบอกผู้ใหญ่บ้านของข้าว่าจะพาพวกเจ้าไปสืบฐานทัพของพวกเบิร์นนิ่งลีเจี้ยนใกล้ ๆ
เวลาต่อมาเทรซัสก็พาเพทรา โซเฟีย ยินนา เล็กซ์ พึกกาจิ และทีโอ้ไปยังฐานทัพดังกล่าว และใช้ยาอินวิสซิบิลิตี้ระยะเวลา 15 วัน (ยาวนานที่สุดเลยนะเท่าที่ผมเห็นมา)
ที่นั่นมีเอ่อ…ถ้าจะใช้คำว่าเดรดลอร์ดนี่มันจะซ้ำกัน ขอเรียกว่า แวมไพร์นาธรีซิม (Nathrezim) ละกัน ก็คือเป็นปีศาจเผ่าพันธุ์หนึ่งที่เป็นหนึ่งในลูกน้องของจอมมารสูงสุดซาเกราสและแบ่งหน้าที่กันทำ ลักษณะก็คือ มีเขาอยู่บนหัว และมีปีกมังกรด้านหลัง
แวมไพร์นาธริซิมตัวหนึ่งที่อยู่ในฐานทัพปราสาทที่ว่านั้นมีชื่อว่า เด็มวอร์ค (Demvork) กำลังหาวิธีที่จะนำกองทัพเบิร์นนิ่งลีเจี้ยนเข้ามาบุกโลกทั้งหมด
“แผนของเจ้าเป็นยังไงบ้าง” เด็มวอร์คถาม
“เป็นไปตามแผนครับท่าน” หนึ่งในลูกน้องเด็มวอร์คตอบ “เมืองเล็กเมืองใหญ่ที่โดนโจมตีนั้นอยู่ในความวุ่นวายหมด แต่เรายังไม่ได้แหวนและอินเฟอร์โนรีแอคเตอร์ครับนายท่าน”
“ให้ตายเถอะ พวกมันใช้เนเธอร์รีแอคเตอร์ไปแล้ว เอาล่ะ ข้าไม่อยากจะพลาดโอกาสที่จะได้อินเฟอร์โนรีแอคเตอร์ไปอีก และไม่อยากพลาดโอกาสที่จะได้แหวนต้องคำสาปสามวงนั้นอีกด้วย ข้าพลาดโอกาสไปหลายครั้งแล้ว ไม่อย่างนั้นข้าจะแจ้งรายงานแก่ท่านทีคอนดรีอัส (Tichondrius) ให้ไปแจ้งท่านคิล‘เจเดน แล้วก็แจ้งกับท่านซาเกราสเลย แล้วพวกเจ้าทั้งหมดที่ข้าอุตส่าห์มอบหมายงานให้เจ้าปฏิบัติภารกิจทั้งหมด ก็ต้องถูกลงโทษสถานแรง!” เด็มวอร์คพูด
ส่วนพวกเทรซัสซึ่งได้ยินทั้งหมดแล้วเรียบร้อยก็เตรียมการที่จะตอบโต้ พวกเขานำถังนมมาแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำการดื่มเลย