ตอนที่ 6 ฉากแก้คำสาปสุดโรแมนติก (มั้ง) กับการล่าโทเท็มลึกลับ
ตอนแรก VariableDart865 พยายามหาเวลาที่จะช่วยแก้คำสาปให้ทีละคู่ด้วยวิธีเหมือนกับตอนที่แก้คำสาปเจ้าหญิงน่ะ แต่วิธีนี้มันเป็นเพียงแค่การทำให้ร่างกายของสาว ๆ ขาดการเชื่อมโยงกับเจ้าหญิงที่ถูกสาปตลอดไปเท่านั้น แต่ว่าเหมือนกับว่าเป็นเรื่องประหลาดมาก คู่แรกที่ล้างคำสาปได้ก่อนใครคือเจซซี่กับเพทรา!
เจซซี่แต่งชุดเจ้าชายเอาหล่อและเอาแกร่งมาก (มีเคปสีแดงด้วย) ส่วนเพทรานี่พอแต่งชุดเจ้าหญิงแบบสวยงาม รู้สึกชุดเดรสสีดำอย่างกับแม่มดจากนิยายแฟนตาซีแถวไหนก็ไม่รู้ (“เอาน่า อย่ายัดหมวกแม่มดมาให้ฉันใส่ก็พอ” เพทราเอ่ย)
โอเค ฉากดี ๆ มีเยอะแยะ แต่ฉากเป็นตอนฤดูใบไม้ร่วงนี่ก็พอใช้ได้นะ (“ขอบคุณมากครับที่ชมผม” VariableDart865 บอก)
และเจซซี่กับเพทราก็เดินเข้ามาและกอดกันอย่างนุ่มนวล และค่อย ๆ จุมพิตกัน (หวานมั้ยล่ะ)
(เอ่อ ช่วยจบให้มันเร็ว ๆ หน่อยนะ พอดีว่าคนแถวนี้จะอ้วกเพราะทนความหวานเลี่ยนไม่ไหว)
แล้วก็ค่อย ๆ เดินออกห่างกัน
“บรรยากาศดีมากเลย” พอเพียงชม “ว่าแต่เพทรา เธอเป็นไงบ้าง”
“ท้องฉันว่างเปล่าทีเดียวล่ะ” เพทราเล่า “เหมือนกับเด็กอัปลักษณ์มันถูกเอาออกไปจากท้องฉันแล้วล่ะ”
(ขอสงวนสิทธิ์ในการไม่ลงรายละเอียดเกี่ยวกับคิวของคู่พอเพียง-โซเฟียกับคู่ภัททิต้า-ยินนาละกันเพราะว่า — เอ่อ — มันอาจจะทำให้คนที่ทนความหวานเลี่ยนไม่ไหวจากฉากโรแมนติกนี้ต้องอาเจียนต่ออีกแถมหนักกว่าเดิม ต้องมานั่งเช็ดเอาคราบอ้วกออกอีก แต่ขอเจาะให้แค่ว่าโซเฟียกับยินนา หลังจากเข้าฉากจุมพิตกันแล้วเนี่ย สองสาวนี้ก็รู้สึกแบบเดียวกับเพทรานั่นละ)
หลังจากแก้คำสาปได้หมดแล้ว พอเพียงก็ได้พบกับข่าวลือที่ว่ามีโทเท็มหนึ่งซ่อนอยู่ในหุบเขาลึกลับที่มีหิมะและน้ำแข็ง และมีความเชื่อที่ว่าใครครอบครองมันได้ก็จะเป็นเจ้าแห่งเดธไนท์และควบคุมสเคิร์จ อันเดดพันธุ์หนึ่งได้ แต่ต้องเจอกับผู้ปกป้องก่อนจึงจะผ่านไปได้ บิล (ซึ่งไม่เคยมีบทบาทเลยในช่วงแรก) ตาลุกวาวมาก อยากได้พลังแบบนั้นมาก เขาต้องเอาชนะเดอะแบล็คให้ได้แน่ ๆ เลยหลังจากที่ได้รู้เรื่องโทเท็มนี้ (ลำบากพอเพียง ภัททิต้า และเจซซี่อีก)
VariableDart865 จึงแท็กทีมทั้งหมดที่เขารู้จักกันดีมาช่วยกองกำลังไตรวีรบุรุษตามล่าหาโทเท็มให้ได้ และคราวนี้ต้องบุกไปยังนอร์ธเรนด์ด้วยแฮะเพราะว่าโทเท็มนั่นซ่อนอยู่ที่นั่นละ
พอถึงนอร์ธเรนด์ ในนั้นมีทั้งสัตว์ประหลาดหลากหลายรูปแบบ ทั้งซอมบี้ตาสีฟ้า (มันเป็นอันเดดสเคิร์จเวอร์ชั่นใหม่น่ะ) และแน่นอน ผู้ปกป้องโทเท็มด้วย
ผู้ปกป้องโทเท็มได้ออกมาเตือนว่าอย่ามายุ่งกับโทเท็มนี้ มันมีพลังเกินกว่าที่จะควบคุมได้ แต่บิลไม่สน อยากได้ไอเท็มระดับเลเจนดารี่ ผู้ปกป้องโทเท็มจึงถูกพี่ชายทั้งสามของบิลฆ่าตาย (พอเพียง ภัททิต้า เจซซี่)
“เดี๋ยวก่อน” เจซซี่ออกความเห็น “ถ้าเกิดเป็นอย่างนั้นเรามาแตะโทเท็มนี้พร้อมกันดีไหม”
“เป็นไอเดียที่ดีครับพี่เจซซี่” บิลเห็นด้วย
“ดี” พอเพียงพูด “เอาล่ะนะ พอนับถึงศูนย์ ทุกคนแตะโทเท็มนั้นเลยนะ สาม สอง หนึ่ง…”
ทั้งสี่คนยื่นมือไปแตะโทเท็ม พอนิ้วสัมผัส หุบเขาน้ำแข็งก็สั่นสะเทือน และโทเท็มก็คลายผนึกไว้ และมันระเบิดออก
โทเท็มนั้นกระเด็นตกไปอยู่ที่เท้าของ VariableDart865 เขาหยิบมันขึ้นมา
“พวกนายทั้งสี่เป็นยังไงบ้าง” VariableDart865 ถาม
“ไม่เป็นไรหรอก” ภัททิต้าตอบ
แต่ VariableDart865 สังเกตว่ามีหมอกเล็ก ๆ สีฟ้าไหลออกมาจากมือสองข้างของทั้งสี่ และเห็นสีฟ้าแวบ ๆ ในตาของทั้งสีคนนี้ เขานิ่งไปชั่วขณะ แต่แรงสั่นสะเทือนก็ฉุด VariableDart865 ให้ออกจากภวังค์
“ทุกคน! วิ่ง!” VariableDart865 สั่ง
หุบเขาน้ำแข็งกำลังจะถล่มลงมาแล้ว…
และทุกคนก็วิ่งกันเตลิดไปตลอดเส้นทาง โชคดีนะที่ไม่แยกทางกันไป และสุดท้ายก็รอดมาได้เพราะตอนที่คนสุดท้ายออกมาแล้ว ประตูทางเข้าถูกน้ำแข็งอุดกั้นไว้พอดี
“ไม่มีอะไรเลวร้ายแล้วล่ะ” ภัททิต้าพูด “ฉันหวังว่าทุกอย่างคงจะสงบสุขดี
แต่ในทีมล่าโทเท็มจากหุบเขาน้ำแข็งนั้น มีกลุ่มคนหนึ่งที่สนใจชอบศึกษาโทเท็มนี้ดี
โซเฟีย เพทรา และ VariableDart865
“ตอนที่บิล พอเพียง ภัททิต้า และเจซซี่แตะโทเท็มแล้วนั้นฉันเห็นพลังในนั้นมันไหลเข้าสู่มือของทั้งสี่…” VariableDart865 นึกในใจ “มันแปลก ๆ พิกลแฮะ”