ตอนที่ 2 เพื่อน ๆ กลับมารวมกันแล้ว
ในห้องแชทกลุ่มของภัททิต้า ที่เหลือเริ่มเห็นข้อความของภัททิต้า และมีข้อความจากคนอื่นโผล่มาดังนี้
ยินนาส่งก่อนใครเพื่อนว่า
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ”
แล้วก็มีข้อความใหม่จากภัททิต้าว่า
“เพื่อนของ VariableDart865 ถูกทำร้าย และแถมฉันต้องมาดูแลน้องชายคนหนึ่งอีก”
ยินนาส่งกลับไปว่า
“ใครนะ”
ภัททิต้าส่งไปว่า
“เรื่องมันยาวน่ะ ฉันต้องดูแลเขาไม่ให้โดนความมืดกลืนกิน เธอจะช่วยดูแลเขาไหม”
ยินนาส่งไปว่า
“ได้ ฉันจะช่วยเธอเอง”
ทันใดนั้นก็มีข้อความจากริวคิก
“อะไรเหรอ”
ภัททิต้าส่งว่า
“ริวคิก นายไปเปิดเพลงเป็นดีเจที่ฟาร์คิงดอมดีกว่านะ ฉันอยู่ที่นั่นมีงานเยอะแยะที่นายต้องช่วยอีกเยอะเลย”
ริวคิกส่งว่า
“ได้เลย! ริวคิกผู้นี้ช่วยได้!“
พึกกาจิมาแล้ว เขาส่งว่า
“เกิดอะไรขึ้นพี่ภัททิต้า”
“พาทีโอ้มาที่ฟาร์คิงดอมเถอะ”
“ได้”
แล้วก็ตามมาด้วยกวางงกะ เจียระไน และปอย
“ภัททิต้า นายจะให้พวกเรามาที่ฟาร์คิงดอมเหรอ”
“ใช่แล้ว ที่นั่นดีมากเลยนะ และอีกอย่างฉันต้องการความช่วยเหลือจากพวกนายสามคนเลยนะ”
“ได้”
ภัททิต้าดูโทรศัพท์แล้วถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดพวกเขาก็มาช่วยเราเสียที
เวลาต่อมาภัททิต้าได้มาพบกับพอเพียงอีกครั้ง
“ของนายเป็นไงมั่ง” ภัททิต้าถาม
“เพื่อน ๆ ของฉันกำลังจะกลับมาช่วยแล้ว” พอเพียงตอบ
“ดี” ภัททิต้าพูดและยิ้มให้
“พวกเธอสองคนมีอะไรเหรอ” เสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยดังขึ้น
สองหนุ่มหันไปหาต้นเสียง… เพทรา! เธอกำลังยืนเท้าสะเอวอยู่ ใบหน้าของเธอแสดงถึงความสงสัย
“อะไรกำลังจะกลับมาช่วยพวกเธอเหรอ” เพทราออกเสียง แต่ก็ยิ้มให้ทั้งคู่อย่างเต็มใจ “เท่าที่ฉันจำได้ VariableDart865 สั่งให้พวกเธอไปเรียกเพื่อน ๆ กลับมารวมตัวกันที่นี่ไม่ใช่เหรอ อย่าบอกนะว่าที่กำลังจะกลับมาช่วยพวกเธอคือคนพวกนั้น”
“ใช่” พอเพียงและภัททิต้าตอบ น้ำเสียงคล้องจองกันมาก
“โอ้” เพทราอ้ำอึ้ง “งั้นฉันไปก่อนนะ”
เวลาต่อมา
เพื่อน ๆ ของพอเพียงกับของภัททิต้ามาเจอกันที่ฟาร์คิงดอม มาเจอกับเพื่อน ๆ ของเจซซี่แน่ะ
ในขณะที่เจ้าตัวทั้งสามพบกันและกำลังคุยกันถูกคอมาก บิล น้องชายของทั้งสามก็มาเรียกตัวไปหาเพื่อน ๆ ของพวกเขา
“พี่พอเพียง พี่ภัททิต้า พี่เจซซี่ครับ พวกเพื่อน ๆ ของพี่มาถึงแล้วครับ” บิลพูด
และแล้วก็มาถึงที่ที่เพื่อน ๆ ของพอเพียง ภัททิต้า และเจซซี่ ซึ่งรวมแล้วได้สิบห้าคนพอดี
สามในนั้นรู้จักกันดี นั่นก็คือ โซเฟีย-ยินนา-เพทรา นั่นเอง สามสาวนักขุดเหมืองที่รู้จักกันมาก่อนแล้ว
“อ้าวเฮ้ยทุกคน!” พอเพียงร้อง “พวกเธอมาที่นี่เฉยเลย?”
แล้วพอเพียงกับภัททิต้าก็เล่าเรื่องให้ทุกคนฟังจนทุกคนเข้าใจหมดแล้ว