Warning: The magic method Vc_Manager::__wakeup() must have public visibility in /home/ifeelsom/domains/porpiangwriter.com/public_html/wp-content/plugins/js_composer/include/classes/core/class-vc-manager.php on line 203
ตอนที่ 1 กำเนิดน้องชายใหม่ – PorpiangWriter.com
ตอนที่ 1 กำเนิดน้องชายใหม่

ตอนที่ 1 กำเนิดน้องชายใหม่

เดอะแบล็คได้เริ่มการสร้างอินเฟอร์โนรีแอคเตอร์แล้ว และจุดชนวนระเบิด มันได้ผล! เสาอินเฟอร์โนเนเธอร์สไปร์ผุดขึ้นมาแล้ว และกาลเวลาก็หยุดลง พวกเบิร์นนิ่งลีเจี้ยนบุกเข้ามาแผ่ขยายมากขึ้น และไม่มีใครสามารถหยุดเดอะแบล็คได้

ในโปรแกรมแชทกลุ่มของภัททิต้า ที่มีเขา ยินนา ริวคิก กวางงากะ เจียระไน ปอย และพึกกาจิ เป็นสมาชิกกลุ่ม

ข้อความใหม่จากภัททิต้าเด้งมาดังนี้…

“สวัสดีทุกคน ฉันมีเรื่องที่ต้องคุยกับพวกเธอ”

“มันเป็นเรื่องเร่งด่วนนะที่ฉันจะพูด”

“คือพอดีว่าเพื่อนคู่หูของ VariableDart865 กลายเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว”

“ฉันไม่ได้โกหก แต่คนคนนั้นโดนทำร้ายอย่างรุนแรง ทุกอย่างเพราะเจ้าเดอะแบล็คคนเดียว”

“ถ้ายังไม่รู้ว่าเดอะแบล็คเป็นใคร มาเจอกันได้ที่ห้องบัลลังก์ในฟาร์คิงดอม”

ภาพความฝันปรากฏขึ้น

พอเพียงกับภัททิต้าแวะมาที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งเนื่องจากได้ยินเสียงผู้หญิงร้องโหยหวนอย่างเจ็บปวด (พอเพียงได้ยินก่อนภัททิต้าอีกด้วยความหูไว “เดาเสียงได้” พอเพียงพูด “คงเป็นเสียงร้องตอนจะคลอดเด็กออกมา” ซึ่งนั่นนอกจากจะหูไวตาไวแล้วสมองยังประมวลผลไวอีกต่างหาก)

เขาเข้ามาในหมู่บ้านหนึ่งตามเสียงที่ได้ยิน ไปตามหาบ้านที่เป็นที่มาของเสียง ก็เห็นวิลเลเจอร์คนหนึ่งเป็นหมอ (อีกแล้ว) ได้กล่าวว่าผู้หญิงที่มาพักในบ้านนี้เธอบอกว่าเคยเป็นราชินีจากเมืองเล็ก ๆ ที่ถูกปีศาจเข้าโจมตี และสามีของเธอซึ่งเป็นพระราชานั้นเสียชีวิตจากการถูกปีศาจฆ่า และเธอก็ตั้งท้องในตอนนั้นด้วย เธอจึงหนีไปจากที่แห่งนั้นมาสู่หมู่บ้านแห่งนี้ และอยู่ที่นี่จนกระทั่งท้องแก่จวนจะคลอดแล้ว ก็เลยเกิดเป็นเสียงโหยหวนแบบที่พอเพียงกับภัททิต้าได้ยินนั่นละ

วิลเลเจอร์หมอคนนั้นบึ่งกลับไปบ้านของอดีตราชินีทันทีเพื่อทำคลอด และพอเพียงกับภัททิต้าก็เดินไปหยุดอยู่หน้าบ้านที่วิลเลเจอร์หมอเข้าไป ทั้งสองได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนเป็นพัก ๆ

“สงสัยคราวนี้เธออาจจะตายได้” พอเพียงพูด

“ใช่สิ” ภัททิต้าตอบ “เสียงแบบนี้มันน่ากลัวมากเลยนะ ฉันกลัวว่าเจ้านี่อาจเป็นสัตว์ร้าย ไม่ก็เป็นมนุษย์ที่อนาคตจะโดนความมืดครอบงำก็ได้”

พอเพียงหน้า ถอดสี เฉียบพลัน

“ชักไม่ดีแล้วสิ” พอเพียงกระซิบ

และไม่ทันขาดคำ เสียงกรีดร้องที่ดังที่สุดในบ้านก็ลั่นแบบถึงขั้นกลบทุกเสียงรอบตัวก็ได้ ดังจนถึงขั้นสองหนุ่มที่แอบดูนั้นถึงกับสะดุ้งพร้อมกันเลยทีเดียวแล้วอุดหูไม่ให้แก้วหูแตก หนำซ้ำยังกินเวลานานไปเกือบนาทีแน่ะกว่าจะเงียบลงได้

“เงียบยัง” ภัททิต้ากระซิบถาม

“ฉันว่าคงเงียบแล้วมั้ง” พอเพียงตอบ

พอเพียงกับภัททิต้าผลักประตูเข้ามาในบ้านทันทีก็พบว่าทั้งสองเห็นผู้หญิงที่เสียชีวิตทันทีหลังคลอดลูก และเด็กทารกคนนั้นคือเพศชาย

“ฉันขอบอกไว้ว่าราชินีคนนั้นได้เสียชีวิตแล้ว ฉันเสียใจที่ต้องประกาศแบบนั้น แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ลูกของเธอนั้นปลอดภัยดี พวกนายสองคนช่วยดูแลเด็กคนนี้ให้ดี จริงอยู่ที่นายกลัวว่าเด็กคนนี้อาจจะกลายเป็นคนที่ชั่วร้ายก็ได้ แต่นายต้องดูแลเขาให้ดี”

“ได้ครับ ผมจะดูแลเขาเอง” พอเพียงรับปาก

ภาพอดีตหายไป เหตุการณ์ดังกล่าวมันเกิดขึ้นก่อนที่ภัททิต้าจะส่งข้อความในแชทกลุ่มของเขาให้มารวมตัวกันเสียอีก

“ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเห็นไหมนะ” ภัททิต้านึกในใจ จากนั้นจึงวางโทรศัพท์มือถือลงและรีบเดินไปหาน้องชายของเขาทันที เขาชื่อว่าบิล ซึ่งก็คือเด็กที่เห็นในภาพอดีตนี่ละแต่เติบโตขึ้นมา

“บิล” ภัททิต้าพูด

“ครับพี่ภัททิต้า” บิลพูด

“พี่พอเพียงเขาไปไหนล่ะ พี่ไม่เห็นเลยนะ” ภัททิต้าถาม

“ไม่รู้เหมือนกันครับพี่ ผมยังไม่เห็นเลย” บิลตอบ

“มันจะเป็นยังไงนะ” ภัททิต้าคิดในใจ

Share this post

Start typing and press Enter to search

Shopping Cart