ตอนที่ 4 กังวลกับเลือดปีศาจมาก
พอเพียงนำเลือดปีศาจไปศึกษาในห้องทดลอง และก็พบว่ามันมีสารอะไรสักอย่างที่ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้เลย แต่พวกเขายืนยันว่าจะต้องหาสสารที่ตรงกับวิทยาศาสตร์นี้ให้ได้ และบางครั้งเลือดนี้มันอาจจะมีเชื้อปรสิตควบคุมจิตใจ
พอเพียงเสียวสันหลังมาก เขากังวลว่าพวกที่เขาไปเจอกันน่ะ มีใครดื่มเลือดปีศาจนั่นไปแล้วมั่ง และไม่รอช้า เขาขออนุญาตคนรอบข้างไปพบกับภัททิต้าและพวกเจซซี่ให้มารวมตัวกันอีกครั้ง
“เฮ้ย! พากลับมาเจอกันทำไมเนี่ย” ภัททิต้าร้อง
“นายดื่มเลือดนั้นไปรึเปล่า” พอเพียงถาม
“ฉันยังไม่ได้ดื่มมันเลยนะ” ภัททิต้าตอบ “ทำอย่างกับฉันเป็นเด็กไร้เดียงสาว่างั้นเถอะ”
“พวกเราก็ยังไม่ได้ดื่มเลย” เจซซี่พูด “นายรู้อะไรเกี่ยวกับยาล่ะที่นายพาพวกเรามาที่นี่”
“มันมีสารเคมี หรือไม่ก็เซลล์ปรสิตที่สามารถควบคุมจิตใจของเราได้ แต่สัญชาตญาณของฉันรู้ว่าถ้าเกิดเราอยู่กับพลังแห่งความมืดมานาน มันจะไม่ทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดทรมานเลยสักนิด ฉันอยากรู้จักถ้าฉันดื่มเข้าไปมันจะเป็นยังไงบ้าง” พอเพียงพูด
“เธออย่าดื่มดีกว่านะ” เพทราแนะนำ “พลังแห่งความมืดน่ะ ว่ากันว่าให้พลังยิ่งใหญ่ให้กับผู้ใช้งาน แต่ขณะเดียวกันก็ต้องแลกกับราคาแพงหูฉี่ นั่นจึงเป็นสาเหตุว่าที่คนที่มายุ่งกับศาสตร์มืดนั้น ร่างกายเริ่มอัปลักษณ์มากขึ้นและจิตใจก็จะเปลี่ยนไป แล้วถ้าเธอมาอยู่กับความมืด เธออาจจะเปลี่ยนไปนะ เธออาจจะมีหอกแหลมงอกออกมาจากหลังก็ได้”
พอเพียงสะดุ้งทันทีเมื่อพูดถึงหอกติดหลัง เขาเห็นภาพว่ามีกระดูกหอกแหลมงอกออกมาจากหลังของเขา และมีดวงตาเป็นสีม่วง และใช้พลังสูบชีวิตอย่างบ้าคลั่ง แต่ใบหน้าของเขาแสดงถึงความกลัว ไม่ได้กระหายพลังแม้แต่น้อย
พอเพียงกรีดร้องโหยหวนเรื่องภาพหลอนนี้
“นายเป็นอะไรไป!” เจซซี่ตะโกน
“ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังจะกลายเป็นจอมมาร” พอเพียงตอบ “ฉันกำลังจะกลายเป็นปีศาจที่ชั่วร้าย”
“ไม่” ภัททิต้าพูด “ไม่มีทางหรอกพอเพียง นายจะเป็นแบบนั้นไม่ได้”
“แต่ฉันก็กลัวว่าฉันจะเป็นน่ะสิ” พอเพียงพูด “ฉันจำอะไรไม่ค่อยได้เลย ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำอะไรต่อไป ฉันอาจควบคุมพลังมืดไม่ได้”
“นี่นายหมายความว่านายกำลังจะใช้พลังชั่วร้ายของนายเหรอ” ภัททิต้าพูด
“ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี” พอเพียงพูด
“งั้นก็หมายความว่า นายต้องใช้เวลาปรับตัวกับพลังแห่งความมืดแล้วล่ะ” ภัททิต้าตอบ
ต่อมา ในเซนเตอร์ซิตี้ พอเพียงฝันว่าพวกเดอะแบล็คออกมาบุกบ้านของเขา และเจ้าตัวแทงมีดเข้าที่หัวใจ จากนั้นเก็บเลือดสีม่วงที่ได้ลงขวด จากนั้นจึงจากไป สุดท้ายเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา เขาได้แผลบนอกบริเวณหัวใจมาจริง ๆ ด้วย และมองไปรอบ ๆ นอกบ้านเพื่อหาร่องรอยการบุกรุก
ไม่มี
สุดท้ายเขาก็มาเจอกับพยานบุคคลในละแวกใกล้เคียงบอกว่าเห็นคนสีดำ ๆ เทเลพอร์ตเข้าไปในบ้านของพอเพียง แล้วหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงคมมีดแทง พยานคนนั้นกลัวว่าพอเพียงจะตายก็ลงไปดู แต่เวลาดันเกือบจะเหมาะเจาะกับที่คนสีดำ ๆ นั้นออกมาแล้วหายตัวไปแล้ว เขาจึงไปดูพอเพียง เขาเห็นว่าโดนแทงเลือดสีม่วงไหลออกมาจากตัว
พยานที่เห็นเหตุการณ์คนนั้นคิดว่าจะแจ้งให้เจ้าหน้าที่ทราบว่าพอเพียงตายแล้วแต่ไม่รู้ว่าพอเพียงจะรอดมาได้แบบนี้
“หรือว่าที่ผมฝันมันเป็นจริง?” พอเพียงพูดกับพยาน
ต่อมา พอเพียงเข้ามาที่พระราชวังแห่งอาณาจักรในเซนเตอร์ซิตี้ มาปรึกษากับกษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้ว่ามันเป็นอะไรกันแน่
“เจ้าเห็นนิมิตฝันร้ายเหรอ” กษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้ถาม
“ไม่แน่ใจครับ” พอเพียงอธิบาย “แต่ผมยังไม่เข้าใจกับฝันร้ายน่ะครับ”
“ข้าคิดว่า มันน่าจะต้องมีความข้องเกี่ยว กับคำทำนายที่ว่าเจ้าจะแพ้เวทมืดของเจ้าแล้วกลายเป็นจอมมารสินะ” กษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้พูด
“ทำนองนั้นละครับ” พอเพียงพูด
“งั้นเจ้าต้องพิสูจน์ให้เจ้าเห็นว่าเจ้ามีพลังที่คู่ควรกับเจ้าแล้ว” กษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้พูด