ตอนที่ 2 มาพูดถึงตัวละครอื่นบ้าง
ในขณะเดียวกัน ปีศาจกาน่อน ปีศาจหมูป่าที่ชั่วร้าย หรือที่รู้จักในร่างมนุษย์ว่า กาน่อนนดอร์ฟ เปลี่ยนเป้าหมายจากการโจมตีไฮรูลมาโจมตีเมืองอัพไรซิ่งซิตี้แทน แต่ทว่าการป้องกันของอัพไรซิ่งซิตี้หนาแน่นมาก จึงตั้งฐานทัพให้ไกลพอที่จะไม่ทำให้พวกอัพไรซิ่งจับได้ แต่ก็ต้องรอเวลาในการโจมตีอยู่ดี
แต่เมื่อกาน่อนดอร์ฟได้ยินเรื่องตำนานของเกเวอร์รัส จอมมารชั่วร้ายที่เคยต่อสู้กับพวกมนุษย์ และมีความรุ่งเรืองอยู่พักใหญ่แต่กลับโดนอลันพิชิตได้เสียก่อนเลยโดนฝังอยู่ในถ้ำ กาน่อนดอร์ฟไม่รอช้าจึงเข้าไปในถ้ำที่ฝังเกเวอร์รัสไว้ทันที
เมื่อมาถึงแล้ว กาน่อนดอร์ฟได้จุดทอร์ชเดินไปตามเส้นทางที่มืดสนิท และในเวลาไม่กี่ชั่วโมงต่อมา เขาก็เจอคริสตัลที่ผนึกร่างเกเวอร์รัสไว้ภายใน เขาจึงชักดาบขึ้นมา และตรงไปฟาดคริสตัลนั้น
(จอดับไปครู่หนึ่ง มีแต่เสียงระเบิดและเสียงแตกหักของคริสตัลนั้น)
เกเวอร์รัสยืนอยู่ในซากคริสตัลที่ผนึกเขาไว้
“ใครเป็นคนปล่อยฉันออกมา” เขาพูดขึ้น
“ฉันเอง” เสียงคนที่อยู่ด้านหน้าและถือดาบอยู่ตอบ “เรียกฉันว่ากาน่อนดอร์ฟหากฉันกลายร่างเป็นแบบนี้”
“แล้วร่างอื่นล่ะ” เกเวอร์รัสถาม
ตอนนี้เกเวอร์รัสเริ่มเห็นผู้ที่อยู่ตรงหน้าเขาชัดขึ้นแล้ว เห็นใบหน้าชัดเจนขึ้น
“ร่างที่แท้จริงของฉัน คือปีศาจหมูป่า” กาน่อนดอร์ฟตอบ
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะรับนายเป็นเพื่อนไว้แล้วกัน พลังของฉันได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้ว ต่อจากนี้ไป ไม่มีใครแล้วที่จะสามารถหยุดฉันกับนายได้อีกต่อไป” เกเวอร์รัสพูด และหัวเราะแบบน่ากลัว แถมมีเสียงเอฟเฟกต์ฟ้าผ่าอีกด้วย
(จอดับอีกแล้ว)
ขณะเดียวกัน
เจซซี่อ่านหนังสือพลิกไปพลิกมา สงสัยเกี่ยวกับเรื่องพลังงานมืดอันชั่วร้าย ที่ว่ากันว่าไม่มีใครควบคุมได้ มันล้ำค่า มันทรงพลัง มันยิ่งใหญ่ แต่ก็มีการแลกด้วยราคาแพงหูฉี่เหมือนกัน และมันหนักหนาสาหัสแตกต่างกันไป
นี่เขาทำผิดพลาดอะไรไปบ้างนะ
“นายไม่ได้ผิดพลาดหรอก” เสียงหนึ่งดังขึ้น
VariableDart865 เดินมาในห้อง ท่าทางของเขาดูมุ่งมั่นมากขึ้น
“มอร์กอธมีพลังเหนือมากเกินไป ทำให้เราต้องมาพ่ายแพ้กับจอมมารร้ายคนนี้ นั่นจึงทำให้มันไม่มีข้อผิดพลาดอะไรเกี่ยวกับนายและใคร ๆ ด้วย” VariableDart865 กล่าว
“แล้วจะให้ฉันทำยังไง” เจซซี่ถาม
“นายเคยโดนความมืดครอบงำมาหลายครั้ง และครั้งนี้ก็ด้วย แต่นายก็ยังปกติดีไม่มีเสื่อมคลาย” VariableDart865 พูด
“ฉันน่ะเหรอ” เจซซี่ถาม “นายจะหมายความว่าถึงฉันจะโดนพลังความมืดครอบงำแค่ไหนฉันก็ยังคงไม่กระหายอำนาจต่อไปอย่างนั้นเหรอ”
“ใช่” VariableDart865 ตอบ “ฉันคงจะหมายถึงอย่างนั้นละ”
“แล้วที่ภูเขาลึกลับที่มีน้ำสีเขียวอะไรนั่น จะให้ฉันไปศึกษาดีมั้ย” เจซซี่ถาม
“ฉันให้นายไปศึกษาน้ำเขียว ๆ นั่นได้ แต่นายอย่าไปดื่มมันนะ” VariableDart865 “แม้นายจะไม่เป็นไรหลังจากดื่มก็เถอะ”