บทที่ 2 ผมกับภรรยาท้องทั้งคู่!

บทที่แล้ว: อารัมภบท

เอาล่ะครับ เช้าวันที่ 1 มกราคม 8027 ผมกับโซเฟียตื่นมาด้วยสภาพมึนหัวผิดสังเกต แถมพอผมเข้าห้องน้ำจะแปรงฟันสักหน่อย กลิ่นยาสีฟันที่ผมบีบก็ทำเอาผมอาเจียนรดอ่างล้างหน้า ส่วนภรรยาผมจะล้างจานในห้องครัวอยู่ดี ๆ ก็อาเจียนใส่อ่างล้างจาน

“ที่รัก ไหวไหม?” ผมถามเธอจากในห้องน้ำ

“โอย เพลียผิดปกติจริง ๆ” โซเฟียตอบ “มันแปลก ๆ นะ น้ำยาล้างจานเนี่ยปกติไม่เคยเหม็นขนาดนี้มาก่อน”

“ผมเองก็เพลียเหมือนกัน” ผมตอบ “ผมอาเจียนได้แม้กระทั่งยาสีฟัน เอางี้ ตอนที่พวกเรามีอะไรกันเมื่อสองสัปดาห์ก่อน หวังว่ามันจะได้ผลนะ”

“อืม” โซเฟียบอกและแจกไม้ตรวจครรภ์ให้ผม “เอานี่ไปใช้สิ”

“รับทราบครับ” ผมตอบและรับไม้ตรวจครรภ์จากภรรยา

สามนาทีผ่านไป หลังจากหยดน้ำปัสสาวะลงบนไม้ตรวจ ผลก็เกิดแล้วครับ ไม้ของผมขึ้นสองขีด นั่นหมายความว่าผมตั้งครรภ์แล้วชัวร์ และผมก็เหลือบไปเห็นไม้ตรวจครรภ์ของโซเฟียที่ขึ้นสองขีดเช่นกัน นั่นแสดงว่าพวกเราตั้งครรภ์ทั้งคู่ นั่นเป็นข่าวดีที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยได้รับรู้

“ของคุณก็ขึ้นสองขีดเหมือนกันเหรอ??” โซเฟียถาม

“ใช่!” ผมตอบ “ดีใจมากไหม??”

“ฉันก็ดีใจเหมือนกันแหละน่า!” โซเฟียตอบ “แต่ว่า เราจะเอาไงดีน้า…”

“ไปหาหมอให้ชัวร์ดีกว่า” ผมตอบ “จะได้ฝากท้องไปด้วยในตัวนะ”

ที่โรงพยาบาลไดมอนด์อาร์มสตรอง ที่ที่ผมถือกำเนิดขึ้น

“ยินดีด้วยนะครับ คุณพ่อกับคุณแม่ต่างก็ตั้งท้องด้วยกันทั้งคู่” คุณหมอที่รับหน้าที่ตรวจครรภ์กล่าวชื่นชม “อายุครรภ์น่าจะประมาณสองสัปดาห์เท่ากันแล้วนะครับ”

“ขอบคุณมากนะครับ” ผมบอก

“งั้นหมอจะขอเริ่มอัลตร้าซาวนด์นะครับ” คุณหมอกล่าว “ว่าแต่จะเริ่มจากใครก่อนดีครับ?”

“ดิฉันก่อนก็ได้ค่ะ” โซเฟียตอบ และนอนลงบนเตียงเป็นคนแรก และด้วยความที่เธอสวมเสื้อเอวลอยอยู่แล้ว เธอก็แค่ดึงเอวกางเกงลงเล็กน้อย

“โอเคครับ เจลอาจจะเย็นหน่อยนะครับ” คุณหมอบอก จากนั้นก็บีบหลอดเจลอัลตร้าซาวนด์ทารอบหน้าท้องของเธอ ก่อนจะเอากล้องฉายอัลตร้าซาวนด์วางบนหน้าท้องของเธอบริเวณที่คุณหมอทาเจลไว้ เมื่อผมกับภรรยามองจอมอนิเตอร์ สิ่งที่ผมเป็นเป็นอย่างแรกคือเจ้าก้อนกลม ๆ ชิ้นน้อยซึ่งผมรู้ว่านั่นคือเด็กทารกที่กำลังจะเจริญเติบโตอยู่ในท้องของภรรยาผมนั่นเอง และคุณหมอยังถึงขั้นเปิดเสียงชีพจรในท้องของเธอให้พวกเราทั้งสองฟังเลยครับ

“น่ารักจังเลยนะคะ” โซเฟียว่า

“ผมก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกันครับ” ผมตอบ

เมื่ออัลตร้าซาวนด์ภรรยาจนพอใจแล้วก็ตามผมมั่งล่ะครับ

“ถึงคิวคุณพ่อแล้วล่ะครับ” คุณหมอว่า จากนั้นโซเฟียก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วดึงกระดาษชำระเช็ดเจลบนท้อง ส่วนผมก็ลงไปนอนบนเตียงแทนเธอและดึงเอวกางเกงของผมลง และคุณหมอก็บีบหลอดเจลอัลตร้าซาวนด์ทารอบท้องของผมเช่นกัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกเย็น ๆ ที่ท้องด้วย จากนั้นคุณหมอก็วางกล้องฉายอัลตร้าซาวนด์ตัวเดิมบนท้องผมบริเวณที่คุณหมอทาเจลไว้เหมือนกัน ระหว่างที่หมอเอากล้องลูบไปรอบ ๆ ท้อง ผมก็มองดูมอนิเตอร์ ซึ่งในท้องผมก็มีก้อนกลม ๆ ชิ้นน้อยเช่นเดียวกันครับ และเมื่อคุณหมอเปิดเสียงชีพจรในท้องของผม ก็ยังดังตามปกติ ไม่มีอะไรแปลก ๆ น่ากังวลเลยครับ

ในที่สุด ผมก็พอใจเช่นกัน พวกเราลากลับบ้านไป แต่คุณหมอก็ให้คำแนะนำในช่วงเวลาที่พวกเรากำลังอุ้มท้อง ซึ่งจะว่าไปมันก็ประหลาดดี ที่คุณหมอได้กำหนดเวลาคลอดในวันที่ 1 มกราคม ปี 8030 อีก แต่ก็เพราะมันเป็นยุคโลกอนาคตเนี่ยแหละครับ คนตั้งครรภ์จึงสามารถอุ้มท้องได้นานขึ้น แถมลูกยังเจริญเติบโตในท้องเร็วขึ้นจนโตเต็มที่ได้ไม่ถึงครึ่งปี คุณหมอเคยเล่าให้ผมและโซเฟียฟังว่า มีบางเคสอุ้มได้เกินสิบปี ทั้ง ๆ ที่ลูกในท้องโตเต็มที่แค่ภายในสี่หรือห้าวันเอง คุณพระช่วย!!

ช่วงนั้นผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้พวกเราในฐานะพ่อแม่มือใหม่จะรับมือยังไงต่อ เพราะมีลูกยิ่งมีค่าใช้จ่าย แต่โชคดีที่ตระกูลของเรารวยทั้งคู่ ดังนั้น พวกเราต้องไปปรึกษาพ่อกับแม่ของพวกเราซะแล้ว

ไม่ถึงสัปดาห์ต่อมา ผมก็พาพ่อกับแม่ฝั่งผมมาเยี่ยมบ้านริคเค็น เพื่อมาคุยกันเรื่องที่ผมกับโซเฟียตั้งท้องทั้งคู่ ซึ่งขณะนั้น เออร์นิลอายุเก้าขวบ ส่วนคลาร่าอายุสามขวบ พอได้ข่าวเท่านั้นแหละพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็รีบรวมหัวตั้งวงกันปรึกษากันทันทีว่าจะช่วยดูแลพวกเราอย่างไรกันดี เพราะก่อนหน้านี้พ่อกับแม่พวกเราก็เคยพร่ำเตือนผมกับโซเฟียเรื่องการมีลูก โดยเฉพาะคุณแม่ของฝั่งพวกเราที่เล่าประสบการณ์การอุ้มท้องให้พวกเราฟัง รวมไปถึงเหล่าพี่สะใภ้ทั้งสองที่เพิ่งผ่านการตั้งท้องมาหยก ๆ มาเล่าบ่อย ๆ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง แต่บังเอิญว่าพอถึงคิวของผมกับโซเฟีย แล้วดันท้องพร้อมกันทั้งคู่ ก็ผิดคาดอย่างไม่น่าเชื่อ

“ถือว่าผิดคาดพอสมควรเลยนะที่พวกเธอท้องทั้งคู่เนี่ย” พี่แบร์รี่ว่า

“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นนะครับ” ผมตอบขณะที่มือวางบนท้องของผมที่นูนขึ้นเหมือนคนท้องครึ่งเดือนแรก

“งั้นเอางี้ เวโรนิก้าก็ท้องโตเร็ว แคลร์ก็ท้องโตเร็ว งั้นจะรอดูแล้วกันว่าโซเฟียกับเพ้นท์จะโตเร็วขึ้นแค่ไหน” พ่อตาอาร์เธอร์บอก

“ครับ” ผมตอบ

“รักษาสุขภาพด้วยล่ะ อย่าไปเครียดอะไรมากเดี๋ยวลูกในท้องจะสุขภาพแย่เอา” คุณพ่อแอนดรูว์แนะนำ

“ครับผม” ผมบอก

อีกสองสามวันต่อมา ผมกับโซเฟียอยู่ในบ้านของผมเอง ต่างส่องกระจกดูหน้าท้องของตัวเองที่ใหญ่ขึ้นเหมือนคนท้องสี่เดือนครึ่งแล้ว

“ท้องโตแปลก ๆ แฮะ” โซเฟียว่า

“นั่นสินะ” ผมว่า “แต่เอาเถอะ ขนาดท้องแบบนี้เดี๋ยวไม่นานก็จะได้รู้เพศแล้วล่ะ”

ว่าแต่ผมกับภรรยาไปทำงานที่ไหนเหรอครับ ผมกับเธอไปทำงานที่ศูนย์ใหญ่พอเพียงเอ็นเตอร์ไพรส์ไงครับ เธอเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาด ส่วนผมนั่งแท่นรองผู้บริหารครับ เหล่าพนักงานหลายคนต่างก็ทักกันบ่อยมาก และยิ่งช่วงนี้ผมกับเธอก็เป็นบุคคลมีชื่อเสียงอีก เพราะพวกเราเคยแสดงภาพยนตร์แล้วโด่งดังมาก่อน ก็เลยเป็นข่าวใหญ่ที่พวกเราท้องทั้งคู่ และยิ่งท้องโตเร็วขนาดนี้พวกเราก็ได้ไปออกสื่อใหญ่ ๆ อีกเพียบ

อีกไม่กี่วันต่อมา ก่อนที่พวกเราจะได้ไปหาหมอ พวกเราสองคนที่ท้องใหญ่ขึ้นเหมือนคนท้องห้าเดือนครึ่งก็รับประทานอาหารเช้าอยู่ดี ๆ

“อึ้ก!” ผมกับโซเฟียต่างก็ร้องพร้อมกันด้วยความจุก จะไม่ให้จุกได้ยังไงครับ ก็ลูกในท้องของผมกับโซเฟียเนี่ยสิ เริ่มดิ้นไม่ให้ส่งให้เสียงซะก่อนเลย แถมพวกเราเป็นเพอร์เฟกต์ฮิวแมน ลูกในท้องจะดิ้นทีดิ้นแรงผิดปกติซะด้วย

“แหม ร้องซะพร้อมกันเชียวนะ” พวกเราสองสามีภรรยาทักใส่กันเองพร้อมกันอีก ก่อนจะหัวเราะร่วมกัน และเอามือไปวางบนหน้าท้องของอีกฝ่ายทันทีเพื่อดูว่าลูกในท้องของพวกเราแต่ละคนดิ้นจริงหรือไม่ ปรากฏว่าผมก็สัมผัสได้ถึงมือในท้องของภรรยาที่ดิ้นมาแตะมือผม เป็นจังหวะเดียวกับมือในท้องผมที่ดิ้นมาแตะมือเธอเช่นกัน ซึ่งพวกเราก็มีความสุขขึ้นไปอีก

และพอพวกเราทั้งสองเข้าไปอัลตร้าซาวนด์จริง ๆ พวกเราก็ได้รู้เพศแล้วครับ

“ยินดีด้วยครับคุณแม่ ลูกในท้องของคุณแม่เป็นลูกชายครับ” คุณหมอบอกระหว่างที่เลื่อนกล้องฉายอัลตร้าซาวนด์ไปรอบ ๆ หน้าท้องกลมนูนของภรรยาผม ซึ่งผมกับเธอที่ได้เห็นภาพลูกชายที่มีองคชาตโผล่บนจอมอนิเตอร์ ก็ดีใจเต็มที่เลยครับ

“อ่ะ ตาคุณบ้างแล้วค่ะ” โซเฟียบอกผมก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงและใช้ผ้าเช็ดเจลบนท้อง และผมก็ลงนอนบนเตียงแทนเธอ

และพอคุณหมอส่องกล้องฉายอัลตร้าซาวนด์บนท้องของผมไปสักพัก

“ยินดีด้วยเหมือนกันครับคุณพ่อ ลูกในท้องของคุณพ่อคือลูกสาวครับ” คุณหมอพูด ซึ่งก็ถูกจริง ๆ ครับ ผมกับภรรยาได้เห็นบนจอมอนิเตอร์แล้วว่าลูกในท้องผมไม่ได้มีองคชาตโผล่มาเหมือนในท้องของโซเฟียเลย

และพออัลตร้าซาวนด์เสร็จแล้ว

“หมอขอแนะนำนะครับ ช่วงนี้ต้องระวังหน่อย ถึงแม้พวกคุณจะเป็นเพอร์เฟกต์ฮิวแมนก็ตาม ลูกในท้องของพวกคุณจะดิ้นแรงขึ้น ต้องระวังตัวให้หน่อยแล้วกันนะครับ” คุณหมอให้คำแนะนำก่อนที่พวกเราจะกลับบ้าน

“ครับผม” ผมตอบ

อีกไม่กี่สัปดาห์ต่อมา ปรากฏการณ์ก็ยังไม่จบเพียงเท่านี้ ในเดือนพฤษภาคม ท้องผมกับโซเฟียหยุดเจริญเติบโตที่ขนาดคนท้องเก้าเดือนครึ่งแล้วครับ ทีนี้พอพวกเราสองสามีภรรยากำลังส่องกระจกมองหน้าท้องของตัวเอง จู่ ๆ หน้าท้องของผมกับโซเฟียก็เรืองแสงสีทองคำสว่างโร่เลยฮะ

“โซเฟีย คุณเห็นอะไรไหม?” ผมหันมาถามภรรยา

“ฉันก็เห็นสิคะ” โซเฟียตอบ

“ท้องพวกเราเรืองแสงสีทองสว่างขนาดนี้ แสดงว่าพวกเขาได้รับพลังวิเศษจากพวกเรานี่เอง” ผมบอก จากนั้นผมก็นั่งชันเข่าให้ต่ำกว่าภรรยาแล้วแนบหูข้างหนึ่งบนท้องของเธอเพื่อฟังเสียงชีพจรของลูกชายในท้องของโซเฟีย และเสียงชีพจรก็ดังตามปกติ และสัมผัสได้ถึงฝ่ามือน้อย ๆ ของลูกชายในท้องของโซเฟียที่มาสัมผัสใบหูของผม

“สวัสดีจ้ะ ฮารุกิลูกพ่อ” ผมเรียกชื่อลูกชายในท้องของภรรยา “นี่พ่อเองนะ พ่อคือคนที่อุ้มน้องสาวอยู่ในท้องของพ่อเอง ไม่ต้องห่วงนะ พ่อจะไม่ให้ใครทำร้ายลูกทั้งสองหรอกจ้ะ”

จากนั้นผมก็จูบหน้าท้องของภรรยา ก่อนจะให้เธอแนบหูฟังเสียงชีพจรของลูกสาวในท้องของผมบ้าง ซึ่งเธอเองก็ยังได้ยินเสียงของชีพจรดังตามปกติ และฝ่ามือของลูกสาวก็ยื่นมาจากท้องของผมเพื่อแตะใบหูของเธอ

“สวัสดีจ้ะ ยูกิโกะสุดสวย” โซเฟียเรียกชื่อลูกสาวในท้องของผม “พี่ชายของหนูอยู่ในท้องแม่อยู่นะจ๊ะ แม่จะดูแลทั้งหนูและพี่ชายต่อไปเองจ้ะ”

จากนั้นโซเฟียก็จูบหน้าท้องของผมทิ้งท้าย และก็เงยหน้าขึ้นมาจูบผมอีกครั้ง

บทต่อไป: วายร้ายล้วงคองูเห่า!