บทที่ 3 วายร้ายล้วงคองูเห่า!
บทที่แล้ว: ผมกับภรรยาท้องทั้งคู่!
วันที่ 5 กรกฎาคม ค.ศ. 8027 เวลา 03:10 น. ระหว่างที่พวกเราสองคนกำลังหลับอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงแกรก ๆ เหมือนกับมีใครกำลังงัดบ้าน ผมตื่นขึ้นมาเพื่อเปิดไฟห้อง แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือเข้าแอพลิเคชั่นควบคุมระบบในบ้าน เพื่อเปิดไฟให้หมดทั้งบ้าน และผมก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน
“ปัดโธ่เว้ย! ไฟสว่างโร่กันทั้งบ้านแล้ว!”
“เฮ้ย แล้วทีนี้จะเอายังไงล่ะเนี่ย!”
“ก็ต้องหนีสิวะ!”
คนคุยกันแบบนี้ งั้นไม่ต้องห่วง ผมแตะปุ่มล็อกกลอนให้หมด ทั้งประตู หน้าต่าง ตู้ และลิ้นชัก จะปลดล็อกเฉพาะตอนที่คนในครอบครัวออกไปเท่านั้น และต้องสแกนลายนิ้วมือหรือดวงตาในการปลดล็อกด้วยนะ เรื่องฉุกเฉินขนาดนี้ ผมใช้นิ้วหัวแม่มือปลดล็อกลิ้นชักใกล้ ๆ เพื่อหยิบเอาปืนพกสีทองและหลอดเก็บเสียงมาใส่ปากกระบอกปืน จากนั้นก็ปลุกภรรยาให้ตื่น
“ที่รัก ตื่นเร็ว” ผมกระซิบ
“อะไรเหรอคะ?” โซเฟียถาม
“ดูเหมือนว่าโจรจะมาบุกแล้ว” ผมกระซิบตอบ “อยู่เฉย ๆ ไว้นะ ผมเห็นว่ามันจะมาอยู่หน้าห้องผมแล้ว”
จากนั้นผมก็ค่อย ๆ ย่องเข้ามาหน้าประตู เพราะผมรู้ว่าหลังประตูนั่นคือพวกโจรสองคนที่กล้าล้วงคองูเห่าซะแล้ว
“รีบโทรแจ้งตำรวจด้วยนะครับ” ผมเตือนภรรยา
“จ้ะ” โซเฟียตอบ จากนั้นก็หันมาสแกนนิ้วมือปลดล็อกลิ้นชักข้างเธอเพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาโทรแจ้งตำรวจ
“เฮ้ย มันเปิดไม่ออกเว้ย!” โจรหลังประตูคนแรกร้องขณะที่กำลังบิดกลอน
“งั้นก็พังประตูเข้าไปแล้วกัน!” โจรหลังประตูคนที่สองตอบ
แต่ไอ้พวกนั้นไม่รู้หรอกว่าผมกดปุ่มที่นาฬิกาข้อมือเพื่อปลดล็อก แล้วก็เล็งปืนขู่ทันที แต่พวกมันเองก็ชักปืนขู่เหมือนกัน และมองสลับกันไปมาระหว่างท้องผมกับท้องโซเฟีย
“เฮ้ย! เมียท้อง ผัวก็ท้อง ไม่เคยเห็นมาก่อนนะเนี่ย!” หนึ่งในโจรอุทาน
“อะไรกัน! ตกข่าวเรื่องผู้ชายท้องได้รึไง??” โจรอีกคนตบคนแรก
“เอาเหอะ แล้วเราจะเอาไงดี?” โจรคนที่ถูกตบถาม ระหว่างนั้นปืนโจรก็หันสลับไปมาระหว่างโซเฟียกับผม ซึ่งผมที่รู้ว่าลังเลก็หันปืนไปยิงเท้าโจรคนละข้างอย่างรวดเร็ว สองโจรก็ร้องจ๊ากลั่นบ้าน พ่อแม่ที่นอนหลับสนิทก็ตกใจตื่นและรีบออกมาทันที
“เกิดอะไรขึ้…” คุณพ่อแอนดรูว์ถาม แต่ยังไม่ทันจะพูดจบสายตาของคุณพ่อก็หันไปเห็นโจรที่นั่งทรุดเพราะลูกตะกั่วฝังเท้า
“อ๋อ นี่พวกแกริอ่านจะมาขโมยทรัพย์สินบ้านฉันและจะฆ่าลูกชายฉันงั้นเรอะ!!” คุณพ่อแอนดรูว์คำราม จากนั้นก็หันไปหยิบปืนลูกซองหลังประตูที่เก็บไว้ในตู้มาขู่โจรกระจอกทันทีด้วยความโกรธ ส่วนสองโจรที่เจอฤทธิ์ปืนพกเข้าไป พอเจอลูกซองพ่อจ่อหัวทั้งสองก็กลัวหนักกว่าเดิม พยายามจะหนี แต่ก็หนีไปแบบเป๋ ๆ เนี่ยแหละครับ ก็เท้าโดนลูกกระสุนฝังอยู่เนี่ย แถมผมก็ล็อกกลอนไว้ทั้งบ้าน แล้วคิดเหรอว่าจะหนีพ้น?
ผมกับคุณพ่อรีบวิ่งตามโจรที่วิ่งหนีขาเป๋ไป ซึ่งพวกเราพ่อลูกวิ่งตามทันอยู่แล้ว แต่โจรวิ่งหนีแบบขาเป๋ไม่พอ ตอนลงบันไดพวกมันยังพลัดตกลงมาถึงชั้นล่างสุดอีกต่างหาก
“อย่าทำผมเลยครับพี่! ได้โปรดเถอะ ปล่อยผมไปเถอะนะ ผมไม่รู้ว่าเป็นบ้านพี่” โจรใช้แผนอ้อนวอน ซึ่งคิดเรอะว่าผมจะหลงกล?
“คิดว่าฉันท้องป่องแล้วทำอะไรไม่ได้รึไง?” ผมตวาดและกระชากคอโจรคนหนึ่งขึ้นมาด้วยมือข้างเดียว แต่โจรคนนี้เห็นว่าแผนอ้อนวอนหลอกผมไม่ได้ก็ต้องใช้กำลังสุดชีวิต มันเล่นถีบท้องผมสุดแรงกระแทกบันไดเลยครับ
“อ๋อ อยากสู้นักใช่ไหม! ได้!” ผมตะคอกแล้วจากนั้นก็รีบลุกขึ้นมาหลบหมัดของโจรอีกที ซึ่งพ่อผมเห็นอย่างนั้นก็กระชากขาโจรอีกคนที่จะช่วยกระทืบผมให้ล้มคว่ำ ส่วนผมพอหลบหมัดโจรคนที่เพิ่งถีบท้องผมไปหมาด ๆ ผมก็ซัดหมัดเข้าลิ้นปี่โจรอีกสองสามเด้งก่อนจะชกให้ขากรรไกรโจรแตกไปข้างหนึ่ง ส่วนโซเฟียไม่ใช่แค่นักแสดงธรรมดา เธอยังเคยเป็นนักกีฬาศิลปะการป้องกันตัวเกือบทุกวิชาเลย พอเธอเห็นว่าผมจะสู้กับโจรจนดูเหมือนไม่สนใจเลยว่ากำลังท้องอยู่ เธอก็มาช่วยคุ้มกันสามีระดับที่เอาให้ไม่สนใจเลยว่าเธอกำลังท้องอยู่หรือไม่เช่นกัน
พวกเราสองสามีภรรยา และสองพ่อผัวแม่ผัว ปะทะกับสองโจรง่อย ๆ แค่นี้ สบายล่ะครับ
“จำไว้! พวกแกอย่ามาหือกับบ้านมาสเตอร์!” ผมเตือนพวกโจรด้วยท่าที่มือข้างหนึ่งชี้เตือนโจร อีกข้างลูบท้องนูนของผม
ในที่สุด ตำรวจก็มาแล้วจับกุมพวกโจรสองรายนี้ไป
“พวกโจรรายนี้คงโชคร้ายขึ้นผิดบ้านจริง ๆ แหละ” ตำรวจรายงานกับผมและโซเฟีย “ดันมาล้วงคองูเห่าขึ้นบ้านพวกคุณ และแถมพวกคุณทั้งสองก็เป็นผู้มีครรภ์อยู่ ดูท่าจะประมาทคิดว่าพวกคุณจะสู้ได้อย่างยากลำบาก เลยโดนพวกคุณกระทืบเละล่ะสิท่า”
“ผมขอโทษจริง ๆ ครับ” ผมบอก “ผมตอบโต้ไอ้โจรพวกนั้นไปเยอะจนถึงกับลืมตัวไปว่ากำลังท้องอยู่ ผมเลยไม่รู้สึกเลยว่าเคลื่อนไหวลำบากเลย ใช่ไหมครับที่รัก?”
“ใช่ค่ะ” โซเฟียตอบ “ดิฉันเองก็เคยเป็นนักมวยหลายวิชาด้วย ฉันใส่พวกโจรยับจนลืมไปว่ากำลังท้องอยู่เลยค่ะ”
“งั้นผมไม่มีอะไรจะรบกวนแล้ว ขอกลับก่อนแล้วกันนะครับ” ตำรวจวันทยหัตถ์ให้กับพวกเรา
“ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ” พวกเราตอบ ก่อนจะเดินกลับบ้านไป
บทต่อไป: เตรียมตัวก่อนคลอด