ตอนที่ 1 ในปีคริสต์ศักราช 2020
ณ เซนเตอร์ซิตี้ 2020 เป็นเมืองแห่งอนาคตที่มีการเดินทางไปไหนมาไหนมากมาย มีเมืองใหม่ ๆ เกิดขึ้นทุกวัน
“สวัสดีครับ ผมชื่อว่าพอเพียง หรือที่รู้จักกันในนาม พอเพียงนักประพันธ์” เสียงพอเพียงวอยซ์โอเวอร์
พอเพียงเดินทางมากับโซเฟีย เพื่อที่จะบอกลาให้โซเฟียไปทำธุระ
“นี่คือแฟนสาวผมครับ โซเฟีย” เสียงพอเพียงวอยซ์โอเวอร์
“ธันวา เป้ง ปอนด์ และเล็กซ์ ต่างก็แยกย้ายกันไปหมดแล้ว แต่พวกเขาสัญญาว่าจะกลับมาถ้าเกิดพวกเขาต้องการ” โซเฟียพูด “ฉันก็เช่นกัน พวกเราจะไม่ลืมเธออีกเลยนะ”
แล้วเธอก็ขึ้นเครื่องบินไปลับทันที
“ที่ผ่านมาทั้งหมดของผม” เสียงพอเพียงวอยซ์โอเวอร์ “ผมได้ปรับปรุงเซนเตอร์ซิตี้ เมืองที่ผมอาศัยอยู่ ให้มันทันสมัยขึ้น จนกระทั่งการต่อสู้กับเดอะแบล็คเกิดขึ้นเป็นรอบแรก และสภาผู้สร้างโลกนำโดยท่านอลัน สมิทที เข้าจัดการและหยุดเดอะแบล็ค แฮกเกอร์ชั่วร้ายลงได้”
“แต่ต่อมาเพื่อน ๆ ของผมก็แยกย้ายกันไป ผมยังมองรูปภาพของผมที่ได้ถ่ายกับอีกห้าคน และผมก็คิดถึงพวกเขาด้วย”
“ธันวา เป็นเพื่อนที่แกร่งที่สุด เขาเป็นถึงขั้นพาลาดินถือค้อนสงครามด้วย แต่เขาไปเป็นครูฝึกทหารที่ค่ายค่ายหนึ่งในเมืองที่ไกลกว่าเซนเตอร์ซิตี้นานมาก ส่วนเป้งนั้นเป็นนักล่า แต่งานอดิเรกคือ เล่นกีฬาเซปักตะกร้อ ทำให้เขาไปที่โรงเรียนที่อยู่ในอีกเมือง ซึ่งนั่นก็ไกลอีกเหมือนกัน ส่วนปอนด์เป็นชาแมน และเขาตั้งสำนักวิชาเวทย์ด้วย และเล็กซ์ เอสเธนส์ รุ่นน้องของผม ก็มาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ห้องทดลองอยู่ในอีกเมืองหนึ่งซึ่งก็ไกลอยู่ดี”
“สำหรับแฟนของผม โซเฟีย เธอเป็นนักเวทย์ แต่มีธุระที่ไม่สามารถเผยรายละเอียดได้ จะไปจากเซนเตอร์ซิตี้ เธอจึงไปจากชีวิตผม”
“และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมคิดถึงพวกเขาเหล่านั้นอยู่ไม่เสื่อมคลาย”
“จนกระทั่งสามเดือนต่อมา”
ที่พระราชวังแห่งราชอาณาจักร เซนเตอร์ซิตี้
ผู้คนกลุ่มใหญ่มาที่นี่ และพวกเขาสนใจเรื่องหนึ่ง
พอเพียงได้ถูกคัดเลือกให้กลายเป็นนักรบดาบสองมือที่สุดยอดที่สุด แต่สำหรับเขา เหมือนฝันร้ายมาก
“ข้าพยายามที่จะช่วยเจ้าตามหาที่ที่ดีสำหรับเจ้า” กษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้พูด “ข้ายังคงเชื่อใจว่ายังคงมีความดีแฝงอยู่ในตัวเจ้า ไปสำรวจที่ปราสาทแห่งธาตุสิ บางที เจ้าอาจจะพบโชคชะตาของเจ้าที่นั่นก็ได้นะ”
“ได้ครับฝ่าบาท ผมจะหาให้เจอ” พอเพียงพูด
พอเพียงเตรียมของทั้งหมด ทั้งดาบสองเล่ม เล่มหนึ่งเป็นดาบเรดสโตน อีกเล่ม เป็นดาบลาปิซ ลาซูลี่ รวมถึงแผนที่ สมุดบันทึก และคู่มือการผจญภัย-เอาชีวิตรอด ต่าง ๆ นานา และแน่นอนเอาอุปกรณ์อิเล็คทรอนิคเช่น โทรศัพท์มือถืออัจฉริยะ นาฬิกาข้อมืออัจฉริยะ แท็บเล็ท แล็พทอป ใส่ลงไปในกระเป๋าพกพาของเขาทันที
จากนั้นก็ขึ้นรถโฮเวอร์คาร์ของเขา เป็นรถเบาะอากาศรองรับ สามารถแล่นได้ทั้งบนบกและในน้ำ
เขาขับรถเดินทางไปที่ต่าง ๆ มากมาย แถมมันไกลมากด้วย จนสุดท้ายเขาก็หยุดเมื่อเห็นเสือสองสามตัวโผล่มาจะทำร้าย
พอเพียงขว้างโมโลทอฟคอกเทลใส่เสือทั้งสามเลย ใส่มาทั้งสามขวด เสือติดไฟเผ่นหนีไปเลย!
แต่แล้วพอเพียงก็สลบเพราะหมดแรง (อะไรเนี่ย นิดเดียวแรงก็หมดแล้ว) ล้มลงบนรถโฮเวอร์คาร์ของเขา
ท่ามกลางนภาที่มืดมิด เขาตื่นขึ้นมาและพบกับสิ่งก่อสร้างแห่งหนึ่ง
“ไปสำรวจที่ปราสาทแห่งธาตุสิ” เสียงกษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้ดังในหัว
พอเพียงเดินทางไปยังปราสาท เข้าไปข้างใน และพบกับบัลลังก์ตรงกลางที่มีรูปปั้นกษัตริย์แห่งธาตุนั่งอยู่ และด้านซ้ายกับด้านขวาคือข้างละสองบัลลังก์ที่มีรูปปั้นกษัตริย์แห่งดิน กษัตริย์แห่งน้ำ กษัตริย์แห่งลม และกษัตริย์แห่งไฟ นั่งประจำบัลลังก์ของตนเอง
พอเพียงได้ขอพรให้เขาได้มีพลังที่ไม่มีใครเท่าเทียม และเป็นผู้นำในการต่อสู้ แก่กษัตริย์แห่งธาตุ กษัตริย์แห่งดิน กษัตริย์แห่งน้ำ กษัตริย์แห่งลม และกษัตริย์แห่งไฟ
รูปปั้นกษัตริย์ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้นท่าทางนั้นคือชูมือข้างที่ไม่ได้จับดาบที่ปลายคมดาบทิ่มลงพื้นขึ้นมา แบมือเหมือนจะร่ายมนตร์ แต่แล้วเมื่อพอเพียงขอพร แสงจากธาตุทั้งสี่ก็ปรากฏที่มือของกษัตริย์แต่ละคน แล้วมารวมตัวกันที่มือของกษัตริย์แห่งธาตุ จากนั้นก็ค่อย ๆ เข้ามาหาพอเพียง
เขายื่นมือไปรับ แต่แล้วกระแสธาตุกลับหันเห เข้ามาที่ทรวงอกของเขา และซึมซับไปทั่วทั้งร่าง
นี่มันคืออะไรกันเนี่ย พอเพียงคิด
แต่แล้วในความสงสัย กลับมีหมอกควันสีม่วงออกมา พร้อมกับเสียงเรียกลึกลับน่ากลัว
“พอเพียง…”
คืนนั้นพอเพียงขับรถโฮเวอร์คาร์มา มาเจอกับพวกโจรขโมยอาวุธ พอเพียงเห็นก็จำได้ว่ามันมาจากเซนเตอร์ซิตี้ของเขา
“นี่แกมาที่นี่ได้ยังไง! แกอย่ามายุ่งกับการทำงานของพวกฉันนะ!” รองหัวหน้าโจรพูด
“แกนั่นละ อย่ามายุ่งกับสินค้าพวกนั้น” พอเพียงดุ “พวกมัน — มา — จาก — เมือง — ของฉัน!!“
จากนั้นก็พุ่งเข้าไปถล่มค่ายโจรจนราบคาบด้วยพลังสีม่วงนั้น
เมื่อเหลือหัวหน้าโจรที่เห็นพลังของพอเพียงแล้วกลัวมาก เขาจึงเดินไปหาหัวหน้าโจร
“ขอโทษทีเพื่อน” พอเพียงพูด “ฉันพบโชคชะตาของฉันแล้ว”
พลังสีม่วงเผาร่างหัวหน้าโจรทิ้ง แล้วพอเพียงก็ขนอาวุธที่ถูกขโมยจากเซนเตอร์ซิตี้ซึ่งยังไม่ได้โดนพลังสีม่วงเผาเลยแม้แต่นิดเดียว กลับไปยังเซนเตอร์ซิตี้
พอเพียงนำอาวุธชุดหนึ่งมาประทานแก่กษัตริย์
“ผมนำอาวุธที่ถูกขโมยไปกลับคืนมาแล้วครับฝ่าบาท และขอบคุณมากครับ ผมเจอโชคชะตาของผมแล้วครับ” พอเพียงพูด
“ดีมาก เอาล่ะ เจ้าพร้อมแล้วใช่ไหมที่จะเริ่มต่อสู้กับศัตรู” กษัตริย์แห่งเซนเตอร์ซิตี้ถาม
“พร้อมครับฝ่าบาท” พอเพียงตอบ